Kхм, подготвени за уште
едно first person доживување . . . . ако сте за, гарантирам дека нема да зажалите .
Пак ке започнам со идејата за филмов, оргиналност и голема доза на креативност во истата нема да најдете, прво, мистериозно чудовиште ( Godzila ), второ, уништување на Њујорк ( по незнам кој пат ), трето, first person camera ( Blair Witch Project, Quarantin ) .
Но, нешто што уште од старт ке ви привлече внимание е следново, почнувам со ирелевантен податок дека режисер на филмов е Мет Ривс, но, се задржувам на останатите сегменти, сценарист и продуцент . За првото, сценарист ( aвтор на приказната ) е
Дрју Гобард , човек кој има напишано сценарија за над 10 епизоди од Лост, и бил копродуцент на преку 30 епизоди од истата серија . За второто,
Џеј Џеј Абрамс и
Брајан Бурк, продуценти, верувам нема Лост фан што незнае за овие двајца, поготово првиот, кој патем кажано е и автор на приказната за Армагедон .
Тука можев и да прекинам ( мене доволно би ми било за да го изгледам филмов ) али ај , продолжуваме . . .
. . . Приказната започнува со емитување на снимка од камера, сопственсот на Министерстовото за Одбрана на Ју Ес Еј, на која се наоѓаат сегменти од страотниот напад врз Њу Јорк .
Воведот од снимката а и приказната започнува со Robert "Rob" Hawkins, кој снима цел ден ( 27 Aприл ) поминат со неговата најдобра пријателка ( sex buddy
) Elizabeth "Beth" McIntyre . Дејството се префрла еден месец подоцна, кога врз истата снимка е прикажана farewell забавата за Роб организирана од неговиот брат, Jason заедно со неговата девојка, Lily . Вовед ко вовед, досаден, идејата им е да ги снимаат сите присутни на забавата и истите да кажат збор два за Роб и тоа трае се до заплетот и она вистинското во филмот . Истиот започнува со Експлозија во близина на Статуата на Слободата и известувањето на телевизија за можен земјотрес и превртен танкер во близина на Њујорк. Групата се качува на покривот од зградата и тогаш хоророт започнува, Њуорк е погоден од серија експлозии кои алудираа на нов терористички напад, првата помисла на дел од присутните на забавата, иако, тоа на што ке бидат сведоци ќе ги натера да молат да станува збор за терористички атак . . .
Толку за приказната, продолжувам со глумата, која за разлика од Quarantin, каде бев разочаран од истата, тука гледаме една друга слика, актерите ги доловуваат сите емоции кога најлошото се случува, не делуваат вештачки . . . eдноставно го прават она што и вие би го правеле во една таква ситуација, преживуваат
. Друго што ке ви се допадне од аспект на глума е тоа што актерите се обидуваат да ве натераат на помислата дека ова навистина се случило ( нешто слично како BWP ) т.е. едноставно од старт нема да бидете во можност да речете овој ке преживее, овој ке умре и тн што е одличен сегмент на кој внимавале креаторите на филмот.
Напоменав дека е first person movie, па она што бар мене ми се допадна е што акцент е даден пред Се на актерите, а не на она што го уништува градот, башка режисерот игра паметно на таа карта, знае како да ја задржи публиката со моментите '' Did you see that . . . did you see that ! '' a она на што се однесува истото да биде држено на дистанца, во '' сенка '' . . . што е малце поинаков пристап од останатите big-monster филмови, затоа и премногу ми се допаѓа моментот на фузија Godzilla - BWP .
Eфектите во филмот се фенонемални, едноставно, добивате супер приказ на тоа како некој го уништува Њу Јорк
.
Она што не би ви се допаднало во филмот, се неколку она БАШ филмски моменти, но еј, каде истите се ректост . . . поготово во ваквите филмови . :smir:
Фан сум на Godzilla, голем фан на first person филмови, фан на трилер/хорор и sci-fi, фан на J.J. Abrams, фан на добро глумење поготово ако истото доаѓа од некои инкогкнито глумци . . . а Cloverfield ми ги нуди сите овие елементи така да му давам супер оцена, 9 од 10 .
п.с. Ако сте за дискусија за филмов, по негово гледање, бујрум на ПП .
п.п.с. Откако истиот ке заврши, запазете го делот по одјавната шпица, буквално на самиот крај од истата, кога песната завршува .