ух, ужасна година... ќе ја памтам прво по тоа што решив да сменам факултет, па после се упрпав и ништо не направив. а, толку бев решена... после по одморот во будва, по кој решив дека црна гора веќе мене не ме гледа. па по тоа дека дојдов до сознанието дека најпаметно е да си искрен со луѓето, наместо да трпаш се во себе, на крај сите излегуваат онаа странка. ќе ја памтам по двата месеца измачување, и по последователните три месеца во болница. толку многу работи што сакам да ги заборавам, а знам дека никогаш нема. али, сепак не е се така црно, ќе ја памтам и по втората шанса за живот, сите луѓе кои ми помогнаа кога ми беше најтешко... како и да е, незаборавна година беше. ај, нареднава подобра да ни биде :smir: