Гледам сте почнале со ниче, па ај и јас да дадам една мала збирка(не верувам дека некој претходно ставил овдека од овие негови мисли)
Човек го издигнува своето Јас секогаш на сметка на некое туѓо Јас; Животот секогаш опстојува на сметка на туѓ живот.- Тој што не го сфаќа ова, тој длабоко во себе сеуште не го направил ни првиот чекор кон чесноста!
Да го признаеме исклучокот - тој го потврдува правилото - дека жените се способни за совршенство во се што не претставува уметничко дело: во писмата, мемоарита, па и во најсовршените рачни изработки, со еден збор се она што не претставува занает; во тие работи жените се доведуваат себеси до совршенство токму поради нивниот единствен уметнички нагон - Нагонот за допадливост...
Демократијата претставува неверување во големите луѓе и одбрани групи: "Сите се еднакви меѓу себе". "Во суштина, сите ние сме себичен добиток"
Човековото ЈАС угнетува и убива: тоа дејствува како органска ќелија: тоа ограбува и врши насилство. Тоа сака да се регенерира - тоа е бреме. Тоа би сакало да го роди својот бог и да го види целото општество пред неговите нозе.
Јас сум против: парламентарисмот и новинарството, бидејќи се средства со чија помош човекот од толпата станува господар.
И културата пропаѓа поради верата во моралот. Зашто кога ќе се откријат нужните услови што и овозможуваат напредок, тогаш веќе никој не ја сака.