Нормално,па секој човек во животот прави грешки и кога ќе сфати дека она што мислел дека е правилно всушност не е,се кае за тоа што го сторил,па зошто да бидам исклучок и јас?Сум направила многу работи што кога ќе ја премотам лентата сега,си велам-како сум можела да го направам ова?Само...нема враќање.Премногу каење не е на арно.Треба да му свртиш едноставно грб на сето тоа и да си продолжиш по патот.Еве јас на пр.се каам што пред некој ден јазикот ми беше побрз од паметот,и за тоа се каам многу зошто досега ми се немало случено нешто слично.Но ако знаеш да си ја признаеш грешката и да побараш покајание...
тогаш си се што претставува една совесна личност со маани и доблести.