Убаво кажаа погоре дека е тешко да се издвои еден момент. Сите оние примери со бакнеж, седење на клупа, шепотење и сличните на нив не знам како може да ги одвојувате. Тоа е минливо и понатаму во животот истото ќе се случува со друга личност која ќе запечати во вашето сеќавање дека дошол посреќен момент од тој што сте го помнеле до тогаш.
За мене најсреќен момент е оној кој со неговото случување оставил трага и ден денес го чувствувам. Значи, нешто што трае и ти ја исполнува душата секогаш кога барем со ситница ќе бидеш асоциран на него. Не морав да копам со мислите низ минатото за да одделам еден. Го издвојувам раѓањето на брат ми и кога не знаев што да правам побрзо со себе од среќа. Тој момент ме прави среќна и денес кога имам можност да го пратам неговото растење, созревање и градење како личност.
Муабетот ми е дека не е нешто што утре ќе го заменам со друго.
