Хммм... тежок избор...
На прво место веројатно Нојшванштајн. 2 саати со воз од Минхен и таму си. Алпи, прекрасни шуми, кристални езера, замоци како од бајки поставени доволно високо за целиот овој пејсаж да изгледа како на дланка. Уште еден есенски сончев ден да ви се погоди па есенските бои да дојдат до израз... Цел амбиент е бајка, изгледа крајно нереално а тука ви е пред очи.
Уште една прекрасна глетка која ми е врежана во глава од Германија се катедралата во Келн, навечер, убаво осветлена, од кејот на Рајна изгледа како од некој филм, just pure Gothic.
Трета работа на која ќе се сеќавам цел живот е Азурниот Брег. Ница, август, пријатни 27-8 степени и таа боја на морето која кога ќе ја видиш ти станува јасно зошто e „Азурен“ Брег. Прекрасно.
Најубав град кој го имам видено за мене е Прага. Ако катедралата во Келн реков дека е just pure Gothic не знам што да кажам за Прага. Цел стар дел од градот е како заглавен во време. Плоштадот, Карлов Мост, замокот...
Уште Истанбул ќе го издвојам - Аја Софија и Сината Џамија една спроти друга, погледот од Топкапи кон Босфорот, подземните византиски цистерни, старите ѕидини на Константинопол, крстарење до околните островчиња... Има толку многу историја тука што глава боли, многу моќно изгледа.
Чисто би ги ги спомнал и Бамберг (како музеј на отворено е градот, целосно зачуван, ни една бомба не паднала тука во WWII, па во оргинал зачувани се градското собрание, две прекрасни катедрал, средновековен дворец, барокна палата и еден куп други интересни градби па ми делува како една мала Прага од тој аспект само дефинитивно со свој, поинаков дух и изглед) и Дрезден (обратно од Бамберг - разрушен до темел па повторно изграден верно на стариот изглед) во Германија, Венеција и Рим од Италија.