- Член од
- 16 декември 2013
- Мислења
- 1.185
- Поени од реакции
- 1.112
Не можам уште да верувам. Плачам на работа ко мало дете. 10 години посветени на секојдневни тренинзи, до рекреативно играње баскет до овој момент. Уште ко мало дете кога фрлав хартија во корпа, до тренинзи, до улично играње баскет, редовно знаев да викнам "КОБИИИИ" ...
Чувствувам ко да сум изгубил член од фамилија. Како да умре дел од мене, дел од мојата младост. Идол, учител, легенда. Остави трага во кошарката која никогаш нема да се избрише ниту да се заборави.
Вечерва на утакмица во Бизнис лига, ќе го носам дресот со број 8.
GONE BUT NEVER FORGOTTEN.
Чувствувам ко да сум изгубил член од фамилија. Како да умре дел од мене, дел од мојата младост. Идол, учител, легенда. Остави трага во кошарката која никогаш нема да се избрише ниту да се заборави.
Вечерва на утакмица во Бизнис лига, ќе го носам дресот со број 8.
GONE BUT NEVER FORGOTTEN.