Пласманот во бараж за СП > пласманот на ЕП. Или, да не биде екстремно, во најмала рака успехот е идентичен.
Патот кој нашата селекција го изоди за пласман во баражот беше навистина потежок и во мојот вредносен фудбалски систем, повеќе држи на цена.
Во бараж на регуларен начин, преку нормални квалификации, највеќе постигнати погодоци досега во група за било кое првенство (ако не се лажам), фантастична победа против Германија во Дуизбург и демолирање на Ерменија на гости. Без Пандев половина циклус, со двајца тренери, промена на момент.
Прерано се отпиша Mileball. Не навлегувам во тоа кој е подобар, ма да имам мислење одредено, ама некако Благоја иако изгледа физички непривлечно, со тренерчиња таков демек незаинтересиран, во однос на секогаш костумисаниот Мрмињо некако ми има повеќе стил за селектор, за шеф. Некој Нил Ворнок заебан фазон.
Австрија и Чешка кои ќе дојдат од Лигата на нации ќе бидат во пот 2. Значи ако мора да бираме од пот 1 секако Велс изгледа како најповолен противник или евентуално Русија, со сите останати ќе биде претешко на нивни терен, а права трагедија би било да налетаме на Португалија. Али чудата се случуваат, па нема зошто да не се надеваме. Кога можевме да ја добиеме Германија на гости и прикажавме одлични партии во финишов на квалификацииве, нема зошто да не можеме да се носиме и сега против било кој противник. Башка што, целиот притисок ќе биде на фаворитот што ни дава одлична можност да изненадиме. Уфф ама е јако чувството да се измешаш вака со појаки и да играш за пласман на СП.
