Можеби не е држава со најлошо здравство, но дефинитивно здравството ни е катастрофално. Таква прчварница од болница човек неможе да најде никаде.
Бидејќи периодов се маткам по болници поради уртикаријата, можам слободно да кажам зошто здравството го означувам како катастрофална категорија.
1. Доктори од поликлиника сфаќаат дека ништо неможат да направат против уртикаријата, па поради тоа ем ти викаат дека креваат раце, ем ти промрчуваат што си им чест пациент. Зар ние пациентите сакаме да одиме на лекар?
2. Мој термин?
Најглупата работа што се вовела во последниве 5 години. Со мој термин човек или ќе си закаже излекување, или ќе си закаже влошување на болеста или ќе стигне до умирачка. Страшно. Како некој кој има уртикарија, алергија која се шири од секунда во секунда, они ти закажуваат алерготестови и испитувања за еден месец. Среќа што станува збор за алергија, тешко на тие кои имаат потешки болести.
3. Бидејќи поликлиниката не е доволно стручна да те излечи те испраќаат на Клинички Центар, Скопје. Човек ќе си рече, конечно овие од Клиника ќе ме излечат, тоа очај невиден.
Човек умира, а никако неможеш да стигнеш до болницата. Пред тебе гледаш коли наредени во должина од еден километар и го слушаш звукот на свирката додека осеќаш како кожата ти гори. Се случува и тоа колата зад тебе да те чукне или евентуално колата да ти прокува. Тоа што неможе да се воспостави ред со паркингот и сообраќајот, нема врска, битно човек ќе испушти душа додека стигне до болница.
Но човековиот живот не е битен, битно е да низ болницата и околу неа шетаат пајаци и паркинг зони кои ќе гледаат во секој момент да ти земат што е можно повеќе пари, додека тебе ти гори под нозете.
4. Е сега ако дочекаш да влезеш во Клиника, првата работа што ќе ја забележиш е како пребледени, оперирани, болни луѓе лежат на кревети по улиците додека вработените кои ги пренесуваат од болница во болница си прават муабет.
Кога ќе влезеш во болницата те обвиваат поморници и очај. Влегуваш на слабо осветлено, прљаво место во кое мириса на манџа од замрзнат патлиџан. Низ болницата гледаш како болните кои излегле од операција лежат на кревети низ ходници, додека персоналот се врцка околу. Гледаш како стотици луѓе чекаат пред тебе,, а ти сфаќаш дека повеќе неможеш да издржиш. Седнуваш на клупата која датира од пред втора светска воја и слушаш каконешто крца, сфаќаш дека се распаѓа.
Но се се променува кога ќе влезеш во ходниците каде се наоѓаат докторските канцеларии. Свежо, чисто место, опремено со луксузна блиндор врата. Просто како да си влегол во приватна болница од турска серија.
Одиш да примиш инекција, легнуваш на креветот, осеќаш болка како со бурмашина да те боцкаат зошто сестрата е нешто нанервирана, стануваш од креветот, на твојата блоза има едно кило ѓубре.
И после зошто кога ќе ти речат остани во болница, бегаш. Хигиената е нула. Човек може некоја зараза да фати.
5. Стручноста на докторите е нула. Ај овие од локалниве поликлиники ги разбирам, немаат доволно апаратура и знаење, ама овие од главнава болница, молим ти се, срамота е
Најпрво медицинскто лице секогаш треба да има насмевка на лицето и разбирање за болниот. Овдека влегуваш, сестрата те гледа ко да си и убил некој близок. Ти ја начукува инекцијата и следните две - три недели осеќаш болки во кичмата. Ако речеш дека те боли, започнува да се кара со тебе. Бев дојден во таа ситуација да се испокарам со сестрата и да ја доведам во таа ситуација да заќути.
Докторките/докторите се делат на. Стручни кои немаат можност да се докажат поради некои глупи распореди/закони/правила, крајно исплашени доктори од ситуацијата и гомно доктори кои неможат да ти помогнат, па поради тоа по тебе плукаат.
Јас и кажувам помагајте имам алергија, она ми вика среди си ги погледите во општеството. Сакај ја Македонија. Ги мразам таквите кои си заминуваат од неа, затоа сега замини си. И очекував дека од таква фаца ќе бидам излечен.
Битно се покажа дека има пет дипломи и партиска книшка
Професорите доктори и директорите на одделите се многу примитивни. Џабе што на вратата начукале Проф. спец. прим. маг. хир. др. кога ни 1% немаат од тоа. Само изгубиле од човечноста.
Секоја им чест на таквите медицински лица кои се обидоа да помогнат, но нажалост само 5% се такви во болницата, т.е. во целиот Клинички центар.
6. Ако сакаш да те излечат и да ти обрнат внимание ти требаат пари и врски. Иначе ќе скапеш чекајќи пред врата.
Фала му на Господ што е цело време со мене, па еве почна полека по полека алергијата да се повлекува и губи.
Факт е дека уртикаријата е тешка алергија/болест, која се лекува година, две, пет, а кај некои трае и деценија. Среќа имам што јас ја имам само два месеца, па почнува да се губи. Среќа што се најде еден доктор во Државна што ги упати другите како да помогнат, па затоа и јас подоцна ќе споделам во темата за уртикарија како се лечи уртикаријата.
Ако сакаме подобро здравство, можеме да го добиеме, само ни треба некој силен и успешен човек кој ќе застане на чело на здравството во државава и ќе започне да го гради од почеток. Реновирање на болниците, ново подредување на персоналот по знаење, одделна болница за хитни случаеви, неколку катни гаражи до болницата, повеќе патови до болницата.
Но додека попрво се гледа да му се земат парите на болниот, а не да се погрижат за неговото здравје, вака ќе тера здравството, а ние како пациенти ќе трпиме.
Блазе на тој што има пари, па ќе отиде во Систина и ќе се излече за пола рок побрзо одколку во државното здравство.
Гледам и во Куманово се чека ред, не само албанци, туку и јапанци има.[DOUBLEPOST=1422302069][/DOUBLEPOST]Колку е мизерно здраството овде не може ни најдрскиот опозиционер да ја опишува, дури и да претерува според негова перспектива.
