Има два одговори. Едниот е ако си политикантче приучено - дека може да се распише нов референдум заради novi okolnosti. Дури и најсилниот референдум, од '91 може со плебисцит да се кутне, ако на пример северозапад распише Referendum za oslobodzenje Ilirida oooo.
Ако си легалист, тогаш заклучокот е многу помалку за референдумот, а многу повеќе за договорот од Преспа, постапката, надлежностите, предлагањето, одлучувањето, усвојувањето. Референдумот е илустративен, многу полесен за соџвакување и пластично објаснување на тоа како се срушила правната хиерархија и субординација на институциите наспроти народот кога се решава за национални интереси. Таа хиерархија за вакви важни прашања е вака поставена за да се акцентира Суверенот, односно народот. Овде постапката не е запазена и едно нормално општество вакви ретардирани глупости ги фрла во корпа, а одговорните ги суди за, меѓу другото, велепредавство.