Кој се плаши од темнината и зошто?

[Sally]

Се плашам и тоа многу, особено кога се враќам на вечер дома од излегвење. Темни простории ме плашат многу, не знам, бујна фантазија си имам и од мала ми е таа фобија останата

 

[selena]

Ne se plasam,naprotiv ja obozavam,sama vo mrak i tisina casa dzin me my selfe and i,101 bi ziveela taka.

 

[_iva*]

Имав многу страв од темнината, онаа потполна темнина ништо не гледаш пред себе. Ама повеќе пати пробав во тотална темнина да седам повеќе време. Од почетокот беше :ija: на секои 3 секунди и нон стоп некои филмови ми се мотеа во главата, некој е до мене итн итн. Сега гајле немам

 

[MA'AT]

Во суштина луѓето не се плашат од темнина, тие се плашат од непознатото. Ги плаши тоа што го има во темнината, а неможат да го видат. Тоа е исто и со стравот од смртта- ги плаши тоа што незнаат што ќе се случи по смртта, што ги очекува потоа.

 

[Жозефин]

Не знам, не можам да си објаснам, ама толку се плашам... Имам пишано и на друга тема, дека навечер на пример кога ќе треба да заклучам врата и угасам светло, си палам првин светло кај мене у соба, ја оставам вратата отворена, одам праам што праам, се враќам СО ТРЧАЊЕ, легнувам и гасам светло. Не знам, многу ми е страв, се мислам дека има некој позади, дека ќе ми искочи. Или, на пример во веце (не мора да значи само навечер) кога мијам лице над умивалник (дека иам големо огледало над него и нон стоп се гледам за време на процесот), па кога треба да ги затворам очите за да се измијам убаво брзам највише што можам за да не ми дојде некој од позади. И иам слушнато дека вампири не се гледаат на огледало, па затоа повремено се вртам позади за да видам да не има некој да ме демне. Или на плафон.
Ми се има десено милион пати кога ќе легнам, ќе угасам светло, ќе заспијам онака кратко, може само некоја минутка или помалце, и ќе се штрекнам, не знам од што. Вчера, кога ми се деси тоа, кога се штрекнав, како да ја видов сестра ми облечена во бело како стои пред мене ама како полека се освестував сфатив дека тоа беше само вратата во позадина.
Пред некое време, (иаме прозор во дневна, што стои отворен навечер за да се луфтира, а од прозорот се излегува на тераса, не буквално) и не можев да заспијам, многу ми беше страв, не знам зашто. И после некое време, касно навечер, накај 3-4 слушав некои чекори во дневна, нешто тропаше, шушкаше, како да пишуваше. Се плашев да мрднам за да не ме слушне. Се препотив. Иако, сабајлето кога станав стравот се покажа како неоснован, зашто испадна дека сето тоа го направила комшиската мачка, ама сепак...
Некогаш иам проблеми со спиење од страв. Ми се има десено неколку пати да чекам да се раздени за да заспијам. И тоа на пример ќе легнам во 1, 2 и до сабајле до 7-8 чекам за да заспијам. А цела ноќ ми се спие ми се плаче, а се тресам во кревет.
Не знам што не е во ред со мене.

 

[cvetanovskiigor]

Не знам, не можам да си објаснам, ама толку се плашам... Имам пишано и на друга тема, дека навечер на пример кога ќе треба да заклучам врата и угасам светло, си палам првин светло кај мене у соба, ја оставам вратата отворена, одам праам што праам, се враќам СО ТРЧАЊЕ, легнувам и гасам светло. Не знам, многу ми е страв, се мислам дека има некој позади, дека ќе ми искочи. Или, на пример во веце (не мора да значи само навечер) кога мијам лице над умивалник (дека иам големо огледало над него и нон стоп се гледам за време на процесот), па кога треба да ги затворам очите за да се измијам убаво брзам највише што можам за да не ми дојде некој од позади. И иам слушнато дека вампири не се гледаат на огледало, па затоа повремено се вртам позади за да видам да не има некој да ме демне. Или на плафон.
Ми се има десено милион пати кога ќе легнам, ќе угасам светло, ќе заспијам онака кратко, може само некоја минутка или помалце, и ќе се штрекнам, не знам од што. Вчера, кога ми се деси тоа, кога се штрекнав, како да ја видов сестра ми облечена во бело како стои пред мене ама како полека се освестував сфатив дека тоа беше само вратата во позадина.
Пред некое време, (иаме прозор во дневна, што стои отворен навечер за да се луфтира, а од прозорот се излегува на тераса, не буквално) и не можев да заспијам, многу ми беше страв, не знам зашто. И после некое време, касно навечер, накај 3-4 слушав некои чекори во дневна, нешто тропаше, шушкаше, како да пишуваше. Се плашев да мрднам за да не ме слушне. Се препотив. Иако, сабајлето кога станав стравот се покажа како неоснован, зашто испадна дека сето тоа го направила комшиската мачка, ама сепак...
Некогаш иам проблеми со спиење од страв. Ми се има десено неколку пати да чекам да се раздени за да заспијам. И тоа на пример ќе легнам во 1, 2 и до сабајле до 7-8 чекам за да заспијам. А цела ноќ ми се спие ми се плаче, а се тресам во кревет.
Не знам што не е во ред со мене.

Пробај нешто од Ошо http://www.oshoworld.com/tantra_medi/otantra.asp?news_id=76 :smir:

 

[Лајто]

Mene mi e strav od temnica i nikogash ne si spijam vo svojata soba... spijam vo dnevnata soba kade shto spija brat mi ... i strav mi e od temniza da ne me fati nekoj .... da me ubie .. i navecher strav mi e vo WC da odam :kesa: I nikogash ne go gasnam Televeizorot barem malce da ima svetlo I ko che si idam od charshija navecher trcham brzo a ako treba da vrtam vo nekoja ulichka , prvin popoleka razgleduvam sho ima sho nema naokolu pa pak trcham do doma

 

[Жозефин]

Пробај нешто од Ошо http://www.oshoworld.com/tantra_medi/otantra.asp?news_id=76 :smir:

Мммм фалаа

 

[spaso]

Gluposti nema od nisto strav ... uzivajte vo sekoja prilika pa i vo stravot uzivajte ako go imate i tolku ... uzivajte !

 

[Bavarecot]

Моја теорија зошто човекот се плаши од темнината:

Во самата подсвест на човекот е да се плаши од темнината(некои повеќе,некои помалку),бидејќи самата темница предизвикува несигурност во околината каде што се наоѓа и тоа доведува до страв.

Е сега (претежно кај женските) им се мотаат разни мисли дур чекорат сами по темни улици...знаете на што мислам,башка и многу џукели има по улициве.Само ова се сосема трет фактор кој нема врска со темнината.

 

[Џони Вајсмилер]

Ова за темнината зависи од психата на човекот..На пример јас кога бев мал најубаво ми беше кога се наоѓав сам во темни простории бидејќи се чуствував најрелаксирано и не ми се вртеа никакви филмови во главата освен да си легнам да заспијам....откако почнаа да ми се вртат во главата бабини деветини,духови,вампири,хорор филмови..тогаш стравот во мене беше присутен секогаш (без разлика дали ден или ноќ) кога бев сам и така остана се додека не созреам како личност...иначе според мене во темнината можете да настрадате од некое куче(доберман,шарпланинец) ако е пуштено..или од наркомани каде ги има секаде кога се во криза

 

[Cute Girl]

Јас се плашам особено кога се наоѓам на некое место кое што не го познавам добро. Работата е што луѓето не се плашат од самата темницата туку од она што не можат да го видат, од непознатото! Тоа е целата работа, се плашиме од тоа што не ни е познато на нас.

 

[Спенсер]

Не се плашам ама баш ич...

Вие што се плашите... од премногу гледање хорори да не ви е ??? :nenene:

 

[CurvaSudMilano]

Mene mi e strav od temnica i nikogash ne si spijam vo svojata soba... spijam vo dnevnata soba kade shto spija brat mi ... i strav mi e od temniza da ne me fati nekoj .... da me ubie .. i navecher strav mi e vo WC da odam :kesa: I nikogash ne go gasnam Televeizorot barem malce da ima svetlo I ko che si idam od charshija navecher trcham brzo a ako treba da vrtam vo nekoja ulichka , prvin popoleka razgleduvam sho ima sho nema naokolu pa pak trcham do doma

Се заебаваш или ... ?

Јас ич не се плашам од темница а ден а ноќ исто ми е

 

[Auditore]

Сеедно ми е, уопште немам никаква фобија од мрак, не знам зошто, гени ваљда..