a1on.mk
Таа е, ми потврди денес еден што работи таму.
sdk.mk
Имаше неколку поста во темава кајшто беше пишано дека не снимаат ни под разно на магнетна, со претходни закажани термини, во ниедна од државните болници во Скопје. Ова беше во април кога дали имаа 30 души по болниците од корона хоспитализирани.Не ми е јасно ова, нели главната поента беше да не се преоптовари здравствениот систем, за да не трпат поитните случаи кои не се поврзани со КОВИД? Затоа и беа воведени сите мерки и полициски часови, за да се спречи масовно ширење низ народот и нормално, да се заштитат ранливите категории. Или па случајов е некаков исклучок и има уште нешто што не се кажува јавно, којзнае.
Знаеме сите во каква мизерна состојба е здравствово, ама има(ше) релативно мал број на случаи кои завршиле во болница и на кои им треба(ше) интензивна нега, ама апсолутно во ниеден момент не беше (и не е) преоптоварен здравствениот систем како во други држави.
ПЕТ ДЕНА, ПЕТ ПАТИ ЈА ШЕТАЛЕ СО СКРШЕН КОЛК И НЕГАТИВЕН ТЕСТ ЗА КОВИД-19 ОД КЛИНИЧКИ ДО „8 СЕПТЕМВРИ“, ПА СЕ ОПЕРИРАЛА НА ПРИВАТНА КЛИНИКА - Сакам Да Кажам
Жена на 85-годишна возраст, со скршеница на колкот и со негативен тест на коронавирус, пет дена, пет пати ја возеле […]
Немогуче... нека ги видат подобро тие резултатите, нема шанси Струга литијата да не ги преполна болниците и да не ги исцрпи респираторите. Тоа требаше вториот бран да биди, првиот беше кога во пикот се причестувавме и бакнувавме икони, тогаш ги преполнивме и ВИП Арена и СЦ Јане Сандански и Градски стадион.
Ти да не викаш тукаНашето патешествие од Лондон преку Софија па се до карантинот во Охрид.
Е па вака.
После 2 ипол месеца на море во карантин дојде ред да си одиме дома, околу 90 Македонци. Патешествиево почнува во Англија каде 4 огромни автобуси дојдоа не донесоа до аеродром на фин и културен начин се качивме на авион во две групи. Првата беше поголема и летавме од 8 сабајле а другата од околу 30 луѓе во 1 и 30 попладне. Слетавме во Софија со првава поголема група. Бугарската Полиција не пречека и одма измери температура не остави на културен начин настрана да поминеме пасошка контрола, надвор од аеродромот имаше 2 автобуси каде можеше да се купи вода сок и слично. На пат до Македонска граница застанавме на Бензинска да си докупиме ствари и не донесоа до Бугарска граница каде што не оставија и ни беше кажано: Минете пешки граница и на вашата ве чекаат автобуси. Сега почнува да работи македонскиот менталитет. Ги поминуваме двете граници не чекаат 3 автобуси. Господинот што работи на граница или началник како што слушнав да му се обратија некој од колегите не праша со колку автобуси дојдовме од Софија. Нормално одговорот беше 2 и во истиот момент кажа дека и ние ке си одиме со 2 а 3тиот да биде за втората група. Шоферите пробаа да му објаснат дека нема место за куфери, за луѓе кај да седат на пристојно растојание и слично. Началникот извика: Нека седат по куфери горе нека се снајдат. Го наполнивме цел автобус со куфери и без воздух и место кај да поминеш по целиот автобус го довикав и му реков : Господине што ако се случи нешто и мораме одма да испаднеме од автобусот. Ме погледна и се повлече не добив одговор. Се договараа едно 20 мин и дојдоа до заклучок дека ке го пуштат и другиот автобус и дека треба да чекаме уште еден плус за втората група. После 3 до 4 саати чекање ни рекоа сите во автобус беше околу 10 вечер. стаса втората група и сеуште се чекаше четвртиот автобус. Дојде околу 10 и 30. Четири автобуси тргнавме за Охрид без да не прашаат дали сже жедни, гладни или ни се оди во тоалет. После неколку саати возење прашавме дали може да се оди негде во вц и одговорот беше: Мочајте во шишиња, од страна на шоферот. Тоа и се деси штета што девојчињата во автобусот мораше да држат до Охрид. Во еден моменѕ ги викнавме полицајците на служба додека менуваа патрола на Стража, одговор не добивме. Жедни, гладни во веќе мизерни услови стасавме околу 5 сабајле во Охрид, да не зборувам уште на што не мирисаше автобусот. Автобус број 4 бевме последни чекаме другите 3 да се сместат па да можеме и ние. Се осети некоја миризба почна цел автобус да чури со гнасна миризба од ламелата, чадот влегува внатре а полицијата не ни дава да излегуваме, му велам не се диши господине се е чад внатре ни треба воздух пуштете не , тој ми рече знам и надвор е исто и се тргна од нас. Испаднавме на сила од автобус. Замисли да беа сите куфери со нас горе како што беше идејата на господинот началник и целава ситуација да се случеше за време на транспорт. Дојдовме во хотелов "карантин" Фламинго, каде сеуште никој не ни проверил температура, или не тестирал, или ни ги погледнал лекарските уверенија од бродските доктори кои потврдуваат дека во последните 2ипол месеца сме во карантин на море без никаков случај на таканаречениот Коронавирус. Ни дадоа соби некои по двајца некои по тројца во соба како на екскурзија а не во карантин и да завршам за брзо едвај чекавме да се истушираме и да се одмориме ама да не заборавиме дека ова е Охрид и никогаш нема топла вода. За време на превоз во Македонија како и на граница немаше каде да се измиеме раци и лице.Па некој нека ми одговори од што вие нас не заштитувате или вие се заштитувате од нас. Не разбирам. Во хотелот нормално прашавме за вода и одговорот беше: Појадокот е во 08:00. Замисли, после 7 саати возење од Бугарска граница до Охрид, не не пречекаа со чаша вода и шеќер ке беше доволно. МАКЕДОНИЈА ЕДИНСТВЕНА
Замисли шоферот беше скроз озбилен кога ни рече да мочаме во шишиња.
www.facebook.com
Абе кузнај шо да речи чоек, да не им си во кожата, не дека ги правдам ваквите кои урлаат во автобус ама мислам дека можи подобро да се организира ова со трансферот.Ти да не викаш тука
И дојде ден да си дојдеме во татковината... Ајде да почнеме од почеток. Здраво, ние сме 92 Македонци кои работат во Американската круз компанија кои одат... | By Maja | Facebook
И дојде ден да си дојдеме во татковината... Ајде да почнеме од почеток. Здраво, ние сме 92 Македонци кои работат во Американската круз компанија кои одат...
Стварно не ми е јасно што е тешко да се организира нормален превоз. Зашто да трпат вакви срања без потреба луѓево. Ај разбирам првите тури што доаѓаа беше хаос сегде во светот, ама сега? Не е работава кој е поише исчеличен и поразгален, туку дека нема логична причина ова да се дешава.Ти да не викаш тука
И дојде ден да си дојдеме во татковината... Ајде да почнеме од почеток. Здраво, ние сме 92 Македонци кои работат во Американската круз компанија кои одат... | By Maja | Facebook
И дојде ден да си дојдеме во татковината... Ајде да почнеме од почеток. Здраво, ние сме 92 Македонци кои работат во Американската круз компанија кои одат...
Изгледа го видоја постот на @Toma дека во април сме -700 мртви спрема лани и си рекоја, абе имаме фора ние.Преска го гледам пресот на Филипче зошто не можев да го гледам денски на работа и некако дали мене така ми се чини или општо таков е човекот ладен мраз а бе си вика вирусот е тука ке си остане ти ке речеш портпарол на СЗО е, и некако како само да му е битно да не му се оптерети здраствениот систем.А тука му растат бројки на дневна база дали од ифтари или од други работи не е битно,битно е што сепак случаи има и веќе граѓаните покажуваат општа непослушност кон мерките со оглед дека и полицијата си е к.р ми е двор ми е и кога ке ги видам нив заедно по тројца а маските на грло тоа кажува се.Си размислувам и си викам чекај ако сега имаме реално така голем број на случаи со сепак некој рестриктивни мерки па што ке биде после бајрам и кога ке пуштат се живо и диво да работи.Замислувам недела дена ке има контрола по ова кафичите и кога ке почне таму крај јуни и почеток на јули,август тоа ке биде веќе се вратено во нормала само со голема разлика што ке има смртоносен вирус кој ке се шири и лом ке праи меѓу нас.А за изборите не сакам ни да помислам што ке биде таа калакурница.
Ке се подели и народот ненормално а проблем ке биде што доста и работат заедно и ке биде незгодно интересно.Пример јас се чувам може и више од нормално и за себе и за постарите дома а колеги мои помлади и роднини ич не им чуе и они знаат дека вирус нема и ова е местенка.Како ке живееме во таа нова нормала на Филипче реално не знам и се плашам дека идеме на полошо ако во брзо време не добиеме по некое чудо некој лек или дај дај дај Боже да го снема ова ѓубре од вирус и да се опуштиме малце и да почнеме да ги цениме правите вредности во животот за кој пред ова не ни ги приметувавме.
Извинете за предолгиот пост
