Не можам да дискутирам за конкретни суми бидејќи веќе немам допир со цените во МК. Но вака од страна гледано, можам да забележам дел од навиките и очекувањата на луѓето кои живеат во МК ( без никаква навреда, најверојатно и јас сум ги имала истите ставови додека живеев таму ). Некако изгледа како да се изместени приоритетите на луѓето, затоа на темава се дискутира за цифри кои се блиску до некои западни земји каде стандардот на живот е навистина поскап. Сепак зборуваме за земја каде добар дел од луѓето ( споредбено со западните земји ) веќе имаат решено станбено прашање, дали преку наследство, дали преку учество на родителите итн.
Гледам дека под пристоен живот како неминовна ставка се даваат некој бесни суми за кафиња и одење по ресторани. 100 еур џепарлак на дете? Скијање? Па ниту едно од ова не спаѓа под пристоен живот. Пошо некој уназад спомна да не се споредуваме со афричките земји нели, ајде да се споредиме со некоја европска земја.
Ретко кое семејство тука оди на ручек/вечера во ресторани барем еднаш месечно, јадењето надвор е луксуз за секоја земја. Друг муабет е нарачка на брза храна за дома.
Џепарлак на дете ( дали е за јадење на школо или за излегување ). Колку деца познавате во МК што одат на училиште со зготвена храна од дома? Колку тинејџери познавате кои си го заработуваат џепарлакот?
Скијање и егзотични одмори. Исто како и јадење по ресторани, спаѓа под ставка луксуз. Не влегува во пристоен живот, влегува во луксузен живот.
Да не кревам узбуни сега на темава, ама со просечната македонска плата и моменталната цена на нафтата, и возењето кола ( а посебно возењето со такси ) се луксузи, не гледам никој да намали на тоа. Секој викенд гледам луѓе си шетаат те до Солун, те до Белград, еден викенд на ручек во Охрид, друг викенд на ручек во Штип. Чисто за споредба,просечната цена на нафтата во МК од септември навака била 78 денари, додека во Шведска била 108 денари. Да не ги споредуваме просечните плати во едната и другата земја.
Муабетот ми е дека многу од работите што се сметаат за луксуз во западните земји кај нас влегуваат во категоријата пристоен живот. Затоа стигаме до цени од 2000 еур, шо според мене е тотална бесмислица.
Под пристоен живот подразбирам навреме подмирени сметки без кратење есенцијални работи, тргање пари на страна за различни работи ( одмор, пензија, непланирани трошоци ), па потоа луксузирање.
Да не бидам сфатена погрешно, дефинитивно треба кревање на стандардот на живот во МК, но и намалување на очекувањата ( апетитите ) на луѓето.