- Член од
- 21 јануари 2009
- Мислења
- 8.830
- Поени од реакции
- 8.854
Доколку ова ми се деси мене ( недај боже ) би постабил вака :
Ќе го викнам него и неа, да незнат за што се дешава. Ќе седниме така убаво и само ќе ги запрашам ЗОШТО. И не сакам одговор, само иронично ќе им се насмевнам и ќе заминам. Тој што ме познава знае дека таа иронична насмевка е ЗАТИШЈЕ ПРЕД БУРА. Така да лако полако душата има да им ја извам на двата. Физички никако нема да ги повредам ама животот има да им се заврти 360 степени ( кон лошо ).
Мислиш дека со трошење на своето време на нервоза, лутење, планирање одмазда, ќе си помогнеш?
Лутината поминува со времето.
А се на свое место доаѓа, истите тие ќе те бараат. А ти ќе бидеш недостапен, макар се работело за нивното неродено дете.