Тоа ми е и мене муабетот деновиве. Баш прееска гледав на Алфа дел од емисијата “Еден бакнеж“, каде наши пејачи изведуваа стари македонски хитови и излегуваа на екран облачиња со информации за песните, кога, што како и се израдував како мало дете, ама баш како мало дете, си пеев заедно со нив и станав и си играв низ дома.
Тоа ни е потребно, повеќе домашна програма и продукција. На почеток можеби ќе има несовршености, но подобро да се почне од некаде, па потоа да се корегираат грешките и да се зголемува квалитетот, отколку само да се купуваат ОДВРАТНИ серии кои шират депресија и негативна енергија со НЕРВОВАДАЧКИ синхронизации, каде сите плачат, умираат и слични депресивни појави.
Не може да имаш среќен народ, ако главна тематика на сите серии кои ги купуваат телевизиите е смрт, скршени срца, криминал, убиства, плачење и слично... Потребна е домашна програма, повеќе емисии, музички и забавни, квизови (не, она со кутиите на Сител за мене не е квиз) со прашања налик Милионер. Порано имаше милион квизови како Без паника, Енигма (или нешто така) и баш беше забава за цело семество, сите се собираат и се обидуваат да погодат прашања од дневна и фаќаат сеир на натпреварувачите. А сега, која забава за семејство? Мајка ми и баба ми во една соба, ја во друга дремам на интернет, затоа што ни на крај на памет не ми е да седнам и да се измачувам себеси покрај телевизор и да гледам како цимолат и плачат и вриштат. Пошто демек не сме доволно изложени на стрес и негативна енергија во секојдневието, па сега уште и сериите ни фалеа за малце драма и депресија. И ќе ми речат: Ти цело време на компјутер, не седиш со нас ко порано. Викам: Па како да седам, ме измачува едноставно само кога ќе ги чујам у проаѓање до ВЦ или кога влагам/излагам од дома, не па да седнам пред телевизор и да ги гледам. Или оние грдине глупи реални шоу-а. Одвратно.