Би сакал да чујам мислење претежно од машката популација зошто 90% од времето ние се соочуваме со вакви проблеми. Ситуацијата е малце осетлива,но ќе бидам краток во објаснувањето и ќе ви звучи можеби малце пластично..
Долга врска, одлично функционира од сите аспекти, дефинитивно води кон брак.
Следен чекор е заедничко живеење и да се удомиме конечно.Има услови за заедничко живеење,кај мене дома, но не се реализира од една причина
мајка ми vs свекрва(баба ми).
Куќа на два спрата,доволно големи и потполно функционални со сите услови, на едниот спрат живее сама баба ми, на другиот останатите(татко, мајка, сестра и јас).
Приморан сум да барам алтернатива бидејќи не наидувам на разбирање од мајка ми, до некаде нејзино/нивно право, пред се оправдано зошто во младоста баба ми доста трауми и има нанесено зошто првично живееле заедно и не е способна во постари години да поминува низ истото.
Тука колатерална штета сум јас. Мајка ми нема проблем да живее со нас, но има проблем да живее со баба ми.Да напоменам дека до сега мајка ми си ги обавува сите човечки услови према баба ми, т.е. ја гледа и пази повеќе од родената ќерка, нега добива 24/7 зошто мајка ми епензионерка и е цело време дома.
Јас не можам да дозволам на еден спрат да живее сама жена, а на другиот да се гужваме пет души..кога веќе има физички услови..нема логика.
Татко ми нема проблем да живеат со баба ми и да ни отстапат еден спрат ама тоа е зошто он не треба да ја "тинтра" баба ми , цел терет паѓа на мајка ми за таа работа и нормално е до негде..
Од друга страна страда и девојка ми, има разбирање за ситуацијата, ама веќе ни влијае на врската поготово зголемениот обем на работа/обврски, сето тоа си зема данок на нашето гледање/дружење и осеќам дека е време да прејдеме на следниот чекор.
Една варијанта е да идеме привремено под кирија(додека природата си го направи своето,да не ме сфатите погрешно
ама е неизбежен дел тоа и ќе се случи ), што ми е тотално апсурдно и фрлени пари за џабе, при имање услови.
Втора работа да се купи стан кој ќе го плаќаме 30 години и тоа не ми свиѓа како варијанта воопшто.
Најидеална опција би ми било-странство. Имаме сериозни шанси/понуди за во странство,дали за печалба со девојчето, дали за стално живеење, ама кога го кажувам дома ова паѓаат у несвест и испаѓа дека сум бегал и сум ги оставал на цедило. Значи фамилијарните односи ни се сосем нормални, нема некои значителни проблеми освен тоа што сум колатерална штета во "битки" што не ме засегаат.
И ситуацијата е статус-кво, треба јас да пресечам, знам дека некој мора да настрада...ама тоа, сепак на прво место би го ставил заедничкиот живот со идната жена, баш би сакал да чујам мислење пред да се случи тоа.