Секој ден будење со надеж за подобро утре, ама ништо од тоа. Секоја нова година викам тоа што се случило минатата да остане и да не дојде во новата, а последниве 5 години ужас. Пред 4 години од проклетата болест ја изгубив вујна ми. Прекрасна личност која имаше љубов за сите. Секогаш расположена, секогаш насмеана. Срце ми се кине кога знам дека неможам да и помогнам и дека се ближи денот, невидена болка. Помина 1 година на некој начин застанав на нозе, продолжив.
Се ближеше роденден на татко ми, 6 дена пред роденден си замина на работа и не се врати, од таа проклета работа што и се тресеше толку, таму и остана. Срце не издржува. Болка, болка и само болка. Тогаш кога беше најпотребен го изгубив и нема назад, веќе 2 години изминаа и сеуште неможам да се помирам со фактот дека го нема, дека е крај.
Немаш со кој да се караш, со кој да идеш на утакмици, со кого да гледаш Ф1 и многу други активности што ги правевме заедно.
За година ипол ги губам најдрагите личности во животот, и сеуште надеж дека ќе има подобро утре. Кур. На ден пред роденден ја губам тетка ми, дента на мојот роденден буквално сам, никој друг. Живееше во Србија со куќна помошничка и никој друг. Мајка ми отиде, а јас останав сам на денот.
Денес ме буди коледарска песна станувам насмеан и среќен за после 1 саат да дознаам дека починал човекот што буквално ме израсна. Десет години он ми беше градинка, он ми беше чичкото што ми даваше да си играм со неговите кучиња, чичкото што ми викаше дека ако некој ме закача да го викнам. Па јас целиот уфилман се курчев на постари дека има чичко што ме брани не смеат да ме чепнат, па стално јадев ќутек, ама лекцијата друго значење имаше што ја сфатив дури после 5 години.
Веќе немам воља ни за работа, ни за факс, ни за девојка, ни за живот за ништо. Од ден во ден болката е поголема, од ден во ден страв што ќе се случи следно. Стварно не знам што е следно, останав на мајка и ништо друго. Не се издржува повеќе, многу се насобра за 4 години. Морав да ти пишам, колку толку да излупам на тастатурава. Се читаме во подобри времиња, ако до тогаш не се случи уште нешто.