Ео,
Ги чекам другарките на греана ракија, ама спори се ко пужав, па тепам време тука дур дојдат. Загревање демек. Они нека си одат после у граТ ако сакаат, ја ќе си легнам.
Знам ма дека е петок, шо пенис ако е. Петок е најтапа за искачање. Само сабота ја признајем за викенд.
Абе не за друго, уморна сум ко коњ. Го преорав преѓе цел град уздуж и попреку - ПЕШКИ, и сеа табаниве ми се Маро мед да лижеш. Ем се скорнав у рани зори и сеа очниве капаци ми паѓаат ко ролетни.
Си ја зедов преѓеска возачката конечно 6 месеца откако беше готова. Се плашев да не ми застарела ор самтинг, да не не ми ја даат, па да мора се од почеток. 6 месеца да те мрзи да отидеш до позади МТВ по една глупа возачка. Не е до мрзата уствари, мањак на мотивација е у питање. Да не си ја авто-завршив возачката кариера и да не си ја авто-скршив колата, ќе летав да си го зеам пустото книфче на чија слика сум испадната ко алкохолизирана проститутка од Бомбај. Вака, шо ќе ми е.
Кузнае како ти звучам, али не се осеќам добро. Цел ден маки мачам на сто страни и ептен сум накурчена. Бесна сум ко бесна глиста. Ко гладен лав. Ко втора придружничка на Мис летна убавица. Ко евнух кој држи слика од Кармен Електра.
Еве ги жениве, титкаат. До Чаир белким стигнале барем. Одам да греам ракија.