Драга,
Една недела беше доволно.. Од утре ме чека вистински пекол и кинење нерви..
Само да не исклучам и се ќе биди во ред, но познавајќи се себеси црно ми се пиши..
Времето ќе пресуди..
Btw почнав пендрак да си носам со мене.. Таков е градов непредвидлив.. Се вклопив потполно во неговото сивило..
Нешто се случува, а јас немам појма..
Пеколот ме чека, нема бегање.. Ех, Вторник да заминам би било перфектно.. За сега не оди ништо по планот.. Нејќам ни да заспијам . Никогаш не сум бил толку уплашен
Замисли можи да ме нема од утре натаму.. Темница..
Баш ме интересира дали се ќе се врати по старо.. Али не тоа старо, мислам на она првото, го знаеш ти добро најлошото мое..
Ама нема бегање, сам сум крив..
Ти кучка, ама јас пес..
Одекнува секој збор, а јас неможам ни да си верувам дека сум баш јас тој што го направи тоа.. И јас си открив уште една страна на мојата личност.. Онаа грозоморната,пеколната, неблагодарната.. Циник е тоа сум јас..Да цитирам понатаму ?? Ај не..
И сега се е ладнокрвно, подобро е вака..
Од кај ми е сега ова незнам..
Од кога се немам исплукано самиот себеси.. Ко ќе ми текни тогаш бев подобра личност, а сега, сега сум она неблагодарно копиле..
Таму долу во подземно Чикаго..
Не сум никој и ништо.. Ако ова е начинот на кој знам да опстанам, подобро нека одам и нека се отепам..
Ќе се гонам, нема пред очи да излезам. Омразен сум
Да ми плукнеш в лице.. Ѓубре скапано. Проклетник.
Таквите ко мене не се менват.
Затворен во свој свет на глума, бодејќи му ножеви, насилник. Се што направив !
Не сум човек јас..Сезнајко.
Одамна направив сите да изгубат верба во мене..
Боцнав таму кај шо боли најмногу..
Морам да сменам нешто..
Гаден сум, неблагодарна себична личност.. Не заслужвам јас нешто..
Ни чиста совест немам, валкан образ..
Глумец, зарем вреди да се замараш со мене ? Беден..
Никој неможи ништо да ми погоди, се ми смета !
Го добивам она што го заслужвам. Ништо !
Никогаш незнам ништо..
Јас сум тој шо бега..
Дага Кајгано, мило ми е. Е ова е вистинскиот Frenkie !
Ми се гнаси..