Драган...
Е вака да ти кажам, што мислам дека би го интересирало некој, пошо би ме интересирало мене. Ако одиш некогаш на тоа краците или во Солун, помини барем покрај Воден. Убаво е мајката, имаат едни водопади, жив мерак за очите се. Жално е што не знам дали можам да ги наречам наши, не знам дали ние така убаво би гисредиле кога навистина по книгите шо се вели, би биле наши.
И уште по арно, односно најтоарно би било да видиш некоја момичка како бар мауце лафи по нашки, на воденски дијалект. Ептен блиску со кавадаречкиот е, ама има доста бугаризми како харесва, работичките итн. Жално е што во воденоско, нема маџири (грчки доселеници) а пак младите(под 25 негде) не знаат македонски, не ги учат, викаат не им требало. И тогаш ја сфатив аналитичката филозофија. Кога не го говориш јазикот националноста практично изумира, само евентуално духот останува, ама пак, не се разликуваш по ништо од Грците, а ако не можеш да го применуваш тоа што си, епа и духот го забораваш. На свадби играат на македонски ора, знаат оти се македонски, ама не знаат да ги пејат, е тоа не ми е јасно никако. За некои 30 години и тоа ќе го снема.
Конечно бев во Баово. За човек да умре среќен, за тоа да е практично возможно, мора да направи некои работи предходно. И ич не ми е гајле што не е логичко/емпириски докажано/атеистички настроено, така е. Јас само што завршив една од многуте..
Пријатно