Забрането е да се плаче, без да се научи нешто,
да се разбудиш во денот, а да не знаеш што со себе,
да се биде уплашен од своите сопствени спомени.
Забрането е да не им се смееме на проблемите,
да не се бориш за она што го сакаш,
да се откажеш од се поради сопствениот страв
да ги оствариш своите соништа.
Забрането е да ги оставиш своите пријатели,
дури пред да се обидеш да разбереш што се сте проживеале заедно
и да ги побараш само тогаш кога ти е неопходно.
Забрането е да не се биде свој пред другите,
да се преправаш пред лугето за кој не ти е грижа,
да изигруваш кловн за да те паметат,
и да ги заборавиш сите кои навистина се грижат за тебе.
Забрането е да не направиш се за самиот себе,
да бидеш уплашен од животот и од она што животот го обврзува,
да не го живееш секој ден како тоа да е твојот последен здив.
Забрането е да ти недостасува некој без радост,
да заборавиш нечија насмевка и очи,
се затоа што твојот пат повеке не го опфаќа неговиот,
забрането е да го заборавиш неговото минато
и да го замениш со неговата сегашност.
Забрането е да не се обидуваш да ги разбериш другите,
да мислиш дека нивниот живот е повреден од твојот,
да не осознаеш дека секој има свој пат и слава.
Забрането е да не создаваш сопствена приказна
да немаш време за оние, на кој им си потребен,
не разбирајќи притоа дека животот е оној што дава, но и оној што зема.
Забрането е да не ја бараш среќата,
да не го живееш животот со позитивен став,
да не помислуваш дека секогаш можеме да бидеме подобри,
Забрането е да заборавиш, дека без тебе
овој свет не би бил ист...
Пабло Неруда
Само на другарот Тито му било све дозволено ( следи нецензурирано суптилно фаќање за грудест дел)
Тито Мадафака.!. ми е ваерлес конекција со работникот. А у денешно време едноставно РАБОТНИКОТ НЕ Е ЧОВЕК! Од која агол да ја погледнеш оваа теза – нема смисла, али пак некако е точна. Работникот не е човек! Бизарен факт. Во просек осум часа, 6 дена во неделата, он не постои како човек. Половина од својот животен стаж он постои како шугаво куче, како френетичен хулиган на аминологијата, како бескичмењак со неверојатни акробатски способности.
Али едноставно нели, ние имаме политичари со карактер кои немаат време за "ситни" души.
Срце ме боли кога го гледам трепетот на рацете на работничките со 40 годишен работен стаж и браздите на чело на чичковците на градилиште.
Но не е доволно. Нашите политичари велат дека рано им е за во пензија и дека они можат да прогураат барем до 60
години работен стаж. Мајката, барем уше некој споменик да направиме!