Вчера пред Веро најдов стуткана 500ка, онака здиплена ко квадратче. Ја зедов, чекав така некоја минутка, никој нема, никој не реагира и си ја зедов, си заминав. Јас пари во мене не чувам, никогаш немам зошто како зависник одма одам по бутици, по Џамбо, во кладилници. И одам по пат и одвај чекам да ми текне кај да ги потрошам. И шетам и гледам казино. Ајде што има врска, задна врата беше, никој немаше, ни вработен ме виде ни човек ни бутур. Си играм јас со петстотчето и наеднаш се затресе нешто. Земјотрес, рацете ми се стресоа, се исплашив ептен, почна да свири како цунами да ќе има и и се свртив назад гледав што се дешава, машината не ја видов. И викам бегај да вадам и да бегам, ќе си купам фустанче. И гледам на екран ЏЕКПОТ. Кај мене на машина. 29 500. Убаво ми дојде на душичката, ама рацете уште ми се тресеа. Крај на светот си реков дојде, земјотрес нешто, ќе падне објектот, ќе ме најдат закопана заглавена под машини, ќе ме памтат ко коцкар и по дифолт наркоман и пијаница па и крадец.
Дојде една старлетка, со тенко половинче, големо газе, убава коса, малце грдичка, ама згодна ептен и ми носи лист да се потпишам. Фала богу ми вика еднаш на девојче да се падне џекпот. Ми даде таму нешто помалце пари, ми зеде лична карта, ми врати и сега си викам што да правам. Да играм или директ во Џамбо. Ај ќе играм, не ти се бега пм дрога може ставаат во пијачката. И си вртам си вртам и три ѕвезди, 15 вртења бесплатни. И си вртат тие 15 и оп уште 15. По 4 вртења пак 15. Уште еднаш 15. Се спобудалија ѕвездите, па не знам колку бесплатни вртења ми се собраа, околу 90, и плус добивката во нив х3. И добивки, добивки, добивки, на крај 12 000. Е сега бегај си викам 40 000 имаш
се по ред помини низ град.
Влези во едно место, влези во друго, ништо не ми се свиѓа. Зошто кога немам пари има толку убави работи, а кога имам се е глупост? Се врткав, се врткав, за дома мотото ми е ќути си-купи си и шпартав 3 км и најдов бутик. Оооо убавини, се вртам јас околу мене бои, музика, пеперутки, верверичка се качува на дрво. И оп повелете ми вика една злобна кралица. АААА продавачката била. И почна моето, ова ќе го земам, она ќе го земам, уште ова ај, ај уште она и 8 000 чао.
Заминав, си викам па што имам пак многу пари. За мене кутрата 30 000 па многу пари биле. И да си продолжам сега со глупиот долг пост зошто денес сум прв пат на раб после еден месец боледување и одмор и се досадувам, си раскажувам ко дедо пред камин.
Џамбо. Ми требале перничиња за столовите дома. За кучето алишта требале, а повеќе од мене има, ама сака да си се дотерува пустото а види аливче и трча мрда со опавчето и крева раце да го облечам. И како педерче се шетка после. Абе две големи колички наполнив, срам ми е да кажам што се изнакупив. Работи што никогаш нема да ги допрам. Имам такви полно дома и после некое време ги подарувам. И летнаа уште срам ми е да кажам колку пари. Џамбо е мојата зависност. Сум шетала точно 3 и пол саати.
Сега имам во новчаник уште некој денар, се мислам што да купам, кај да одам за пауза.....
