Ај па една работа што имаме тука во земјава па да им се ругаме на сите како биле вработени, партиски, преку чичко или преку стрина. Вработен тука треба да жалиш со бедно платиче од 12 000 не да го мразиш. Жално е ако е партиски вработен, трчал се замарал, лепел плакати, се карал со мајка му за партијата и на крај еве и администрација нека е и да седиш 8 саати за 12 000 е тажна работа. 6 000 е само струјата зимно време. За да му се оддолжиш на човек добро да му вратиш за нешто што си заслужил ко трчање по партии ко што викате, тогаш треба да го телепортираш надвор од тука, не да му најдеш работа тука и да го заебеш... Смешно е да речеш дека некој работа си нашол тука. Што работа имаме жити се, што имаме ние тука па да работиме со тоа или кои луѓе ги има да работиме до нив или за нив. Бедно е, смешно и трагично. Чисто уназадување само. И замисли го вработиле од партија и сигурно 100 пати се покајал што е таму и 1000 пати ги голтнал кнедлите од понижувањето, милион пати му било извадено на нос, којзнае уште колку контра услуги му биле побарани, а да не зборам па за оние по фабриките, прогамирани роботи, не знам кај ги вработила партијата општо зборам онака дека од тие таквите и тоа нивното ние ништо немаме заслужено, тие се загреота, нив треба да ги сожалуваме не себеси дека со нив живееме.
А за мамичките пример да, еве јас имам блиска скоро стана мамичка, ептен се поремети ама начисто ептен, знаевме да си лежиме заедно кај неа или кај мене навечер пред да биде оплодена и до сабајле да лупаме глупости за најголемите тајни на човештвото, ја мислев посебна, а таа... Мамичка.