Драга Кајгана (виртуелен дневник)

[Kostic]

Marsh bre u manastir sestro chasna, kida me pajdo i gandza masna!

 

[Anco]

Денес во Тинекс, влегувам да купам само едно лепче,за доручек друго си имав веќе во торба.Наредено секакви,вакви и онакви а мене ми треба само едно мало лепче и го земам најмалото а под него читам 12 денари што и релно,па и една лепиња е десет секаде.
Одам на каса нема код лепчево на книжната кеса и касиерката отчукува нешто и цена излага и ми вели 49 денари.
Имав спремено точно пари во рака 12 денари,ама ај сега срамота е да одам назад и вадам 50 денари и си плаќам едно мало лепче.
Одам надвор и не да видам (како и сите други) цените на фискалната него да прочитам што ќе јадам и што сум платил.
И читам.(цитирам) ЕКСТРА ЛЕБ МАНАСТИРСКО СОНЦЕ.
Ај за сонце знам едно е ама од кој манастир е лепчево за еден доручек,незнам многу ги има во Македонија.
А таму на рафтот ако беше на ова лепче цена 49 денари,никој во наредните две недели немаше да го купи,ама вака начекуваат будали како мене кој мислат најмалото е и најевтино.
За споредба во пекарата до Тинекс една звезда погача е 20 денари т.с. 5или 6 споени лепчиња и попрскани со сусам.
Треба и слика тука,ја утнав вака само со текст.

 

[bucio]

Последен поздрав Чале не ми се верува дека повеќе од недела дена те нема. Денешна перспектива гледам посмирен од доктори, болници, попови и гробишта, од луѓе кои што дојдени на твој погреб ама не плачат за тебе туку за себе или за некој друг, од обичаи попски пеења, луѓе дојдени да се најдат напијат, и малкуте искрени дојдени со сочуство...

Криевме од внучето твое затоа што замина таму некаде точно на роденденот негов, па таа вест ја разбра наредната ден. Па поклон од мене и од тебе дронче од Алиекспрес за него, во Анхоч 3600 денари, а ваму 1500 денари, па остана советот твој да не прави будала од мене никој ...

 

[UpperCut]

Точно е тоа дека ако на 24 години почнеш да пушиш цигари си нетокму, ама верувај појако чувство немам искусено подолго време. Јбг.

#thedarksideisstronger

 

[dobramuzika]

четири ракии, две пива, еден куп мезиња и ребра.

 

[Makaron]

На девојка ми и рекле дека сум Градиште, сестра ми ме видела во Кадмо и мајка ми која колку да се замеша замараа во 3 саат по полноќ со пораки.

А ниедна незнае дека сам дома се испијанив и заспав на пола пат до вц кога тргнав заби да мијам...тое.

Sent from my ALE-L21 using Tapatalk

 

[Mart-IN]

Кееј , перверзијааа...

 

[Taxi_Driver]

Се качувам во ЈСП за на работа, пред мене седат две пензионерки (душички) па си прават муабет како младите се гледат надвор да бегат, тука се жалат дека нема работа, има работа како нема колку сакаш има но не им се работи, вика едната еве внук ми има (не слушнав убаво каква фирма ) бара работници веќе 3 месеци никој не прифаќа.... а душички што би сакал да се вратите на млади години па да ве видам колку ке имате мотивиација да работите за 200-250 евра плата и со многу притисок и мобинг па после во слободно време да терате убав млад живот

 

[bucio]

Нешто позитивно организирано од легенди луѓе.

https://www.facebook.com/javenprostorprilep/videos/2145320325790440/

 

[jamey jasta]

Пороците (алкохол, коцкање , дрога и тн и тн) се опасни работи, нема дилеми. Посебно кога веќе некој длабоко влегува у тие води и уништувањето е евидентно и зема се поголем залет.
Психичките "проблеми/тешкотии/пореметувања" (како и да ги наречам) од типот депресија, панични напади, анксиозност се исто така пекол. Ништо ново.
Но ова е за оние клошар(к)и кои се во близина на некој/а што е во горенаведена состојба. Се чини дека на луѓето им стана многу полесно и поедноставно да избегаваат некој/а кој се наоѓа во таква ситуација отколку макар и да пробаат да помогнат.

Пример : "Еј брат што праиш, ај да пиеме по кафе"? - "Aјде од следна недела ќе се чуеме". Ама воопшто не се замараш да искочиш со тој човек пошто си слушнал муабети дека почнал многу да се коцка/пие/дрогира, или пак е во депресија, или "забегал/а" и ќе најдеш 10000 изговори да не излезеш со него. И ајде тоа што ретко кој би сакал да им помогне да излезат од "пеколот", разбирам до некаде. Се нема време, самите сме со милион грижи за нас и сме фокусирани на себе. Ама она што најмногу разочарува е што оние познаници т.н "пријатели" кои одбегнуваат уствари се ситат и веројатно на еден ретардиран (само за нив сватлив) начин тоа ги прави да се чувствуваат подобро пошто ете, ти си полош на раб на пропаста, повеќе сјебан од тоа што се они. Плус, шлаг на торта - тие луѓе што страдаат се мета на оговарање и дополнително стигматизирање од поголем број потенцијални познаници/познанички т.н "пријатели".

Да не зборам колку самата наша необразована и оговарачка природа влијае негативно за некој кој е во депресија, анксиозност и тн. Луѓето се спречени отворено да проговорат за своите проблеми од таква природа, заради стигмата се приморани да се кријат, да стагнираат и да бидат оставени сами на себе што уште толку им ја комплицира ситуацијата.

Депресијата, анксиозноста и сл се озбилни ствари и голема е можноста некој наш близок/блиска да има вакви проблеми. А нашава држава само стимулира препишување на апчиња - секоја година во Македонија се пијат милиони антидепресиви. А за да добијат некаква поддршка, оние што патат од овие болести се приморани да се кријат позади измислени никнејмови на разни форуми со цел да го споделат својот проблем, и да добијат каква-таква поддршка од други луѓе, пошто се оставени сами на себе. Очигледно на никому не си му потребен кога животот ти е пекол.

 

[Ailurophile]

Zaboraviv da go gledam final mecot vo Sinsinati znak deka seriozno nesto se slucuva so mene. Aj da imav rabota nesto vo red tuku se dosaduvav ne znaev sto da pravam.

 

[Ilumious]

Абе во Нептун 20 луѓе беа дојдени да купат една машина за перење, цел чопор.

Гледам Џејми погоре зборел за депресијата и дека само апчиња се препишувале, па ќе се препишуваат кога пациентот не го прави тоа што треба да го направи, да го најде коренот на проблемот, да се соочи со проблемите и да ги реши. Пичка народ сме си, од се бегаме, полесно е алкохол и апчиња отколку да се соочиш со слабостите и тоа што те мачи.

 

[џимеј]

Треба да одиме на плажа, ја земам колава и го собирам другаров (кој патем ми е и комшија) и фураме за накај плаживе, ама има малку гужва низ град пошо сме генијалци за кружни текови, па така ни се распоредени ко на од Гејм оф Тронс најавната шпица.

И не е битно, таман на главниот кружен кај Банкана, едно набилдано бате, асли брачка, со тетоважи со имиња или Only god can judge me, со ланец на него, ќелав нормално, сака да помине улица ама не на пешачки, туку на кружен, фак лоџик. И ај јас застанав за да помине, нормално не планирам да го удрам, на оној габарит ќе ми ја смачка колата, поголем од неа е. Обично сум мирен шофер, не сум од оние што пцујат и се нервираат, мене возењето ми е како на женски што им е јога, и ајде, не е важно, правам простор за батето да помине, кога другаров го извади лошото од него, почна да го пцуе - каде врвите така на кружен, си има пешачки, ви ебам тоа сељаците. Леле си реков батево ќе помисли дека јас му се дерам и ќе дојде да ми ја учука една, се навалив во седиштето скоро и да ме снема, ама доволно за да можам да притиснам кумплуг и брзина во случај да дојде да ме шамара. Имав среќа, се сврти накај мене батето ама се премисли, изгледа се брзаше негде, а другаров пцуе и пцуе. Да ти ебам глата, му викам, ќе ме носеше на душа ни крив ни должен, а само сакав да одам на плажа без проблеми и да решавам крстозбор на пример.

 

[Scirea]

По подолго време и јас да пишам на темава, смирив нерви последниве 2-3 месеца, се ми се насобра некако преку кур ми дојде се, расчистив со некои луѓе во приватниот живот, не ми се потребни дополнителни нервози, им посакувам се најдобро, здравје, пари, успех, али нека бегаат едно 100 километри подалеку од мене... и од форумов ќе се саморасчистев за малце, али ете нема врска...

Него чуј, пред некоја ден бев испаднат да трчам, ѓоамити да спортувам, да симнам некое килце ... Чаир околу 3:30 накај 4 часот сабајле, жива душа нема, нит лавче шета, нит ружа цвета, нитупак орле лета тој период. Дури и кучињата скитници не те бркаат од што им е онака лабаФко тој период... али топ временцето, ладничко, слушалките на уши ставени, пуштено радивце Капитол ФМ со македонски песни, и џогираш. Кога еден момент се наоѓам на 20 метри од едно продавниче, и гледам од таму излагаат тројца крадци со качулки на главите, крадеа некакво си фрижидерче од малине што се. Се здрвив и ги гледам, одма и тие мене ме приметија...Си викам толку е од Ширеа, сега кога ќе ме забиберат со тупаници, а јас веќе папсан од трчање, има мајката да ми ја расплакаат Кога гледаш тие го фрлаат тоа фрижидерчето на земја и фатија да бегаат (збореа нешто на Албански), влегоа у нивната кола и се изгубија.

За момент се осеќав као Клинт Иствуд, со еден поглед ги решив, хехехе

нема врска, едвај го најдов патот за дома, притисок ми се качи, шеќерот ми падна, нозете ми се тресеа бетер од цицките на Џиана Мајклс

 

[Stefan-kobe]

Не ми се верува дека мини знаменце со логото на мојот омилен тим Интер ме спаси од казна за поминување на црвено во вредност од 300 евра. Конечно да видам аир од овие гомна за кои секоја година плаќам по 1500 денари членарина и ми корнат живци секој викенд.