ДК
Денов почна супер, прв супер ден после 4 месеци она фул, да се заебавам, смеам шо не.....ииии нормално универзумот мил драг да го изнаебам и на фаца да му свршам, се да му изебам се по список мораше да ме посери ко чафка кола под некое дрво....Погоди како? Ја видов денес, ја немам видено 3 месеци, од ко раскинав. Сосем случјано излегов пред неа, само помина набрзина ко нервозна, дали ме виде не знам ама мислам ме виде, се брзаше на работа.... Јас седам се пулам во телефонот мој и внатре во себе си викам (немој да си се изглупирал или да речиш нешто, НЕМОЈ!)..... нозете ми се секоја, срцето почна да ми пумпа до немај каде..... нервозен се качвам в кола возам и нормално на цела нерва ко некој мањак лудак, по булевар возев 100 престигнував се живо и диво по лента за паркинг, да паркинг ебан ПАРКИНГ, не ни гледав кај возам и наеднаш пред мене банкинче поврзано со мостот за преминвање на реката.... не да остајв траги од кочење абе упм... во моментот дури лизгав накај реката пред очи сличиња онака ко во филмојте, спомени ми светкаја, реков тое то или инвалид цел живот....фала му на господ застана колата одвај ни сам не знам како само знам дека ногата за малце низ шасија не ми излезе од стегање се пушти пролизгувањето исто и застана.....
Си поседив пола сат сат така в кола некое метро погоре паркиран, не знам кај сум, шо прам поќе ни кај терам.....ќутаната си дојдов дома ете ме сеа в кревет и ќе си легнам.....
Драги мили господе боже ОООО ТИ СЕМОЌЕН една молитва - smite me almighty smiter !!!!!
море кој те еба и тебе
ДН