Во Скопје ( не знам како е во другите градови ) стана секојдневие да седиш во кафич, и да дојде некој да ти бара пари за разноразни работи.
''-Добар ден, дали би сакале да донирате пари за децата болни од рак?''
Па дали постои човек на планетава кој не би сакал да донира пари за децата болни од рак? Јас, како и секој просечен студент сум со ограничени парични средства, и во многу случаи може да се случи во моментот да немам вишок пари. И сеа доаѓа моментот кога ми бараат пари, секако дека би сакал да дадам пари, но еве во моментот се случило да немам вишок пари, и тука има момент од 5 секунди кога јас буквално тонам во земја. Тој момент ја кочи цела ситуација, ти сече и муабет и се.
Во никој случај не би сакал да бидам сфатен погрешно со муабетов, дека би сакал да им кажам на нив ''бегајте бе со тоа акциите итн'', туку таквите моменти доведуваат до многу непријатни ситуации. Истата цел би можела да биде постигната и на други начини, дали со поставување на кутии или друго, али дефинитвно мислам дека би било најдобро да се промени оваа практика. Јас, како и секој друг доколку би можел секако дека би дал колку што можам повеќе пари за такви намени, али еве некогаш ќе немам во мене плус пари и ми се случува симулација на тонење во жив песок..
И стварно се надевам дека нема луѓе кои собираат вака пари и после си ги земаат за нив.
Беа некако ... пристојни. 