Драга Кајгана (виртуелен дневник)
- Креатор на темата Acid
- Време на започнување
- Член од
- 1 јуни 2011
- Мислења
- 25.909
- Поени од реакции
- 41.872
Пред еден маркет едно дете просеше и викам ај имам ситно ќе му ги дадам. После тоа истото дете го гледам внатре во маркетот на каса и ги носи монетите да ги смени за банкноти.
Го прашувам: Колку зема денес?
И ми одговара: Не знам, ама во кутијата ми остана уште една монета еве земи си ја ти, а на мене банкнотите.
Среќа беше дете, па се изнасмеав и му дадов плус.
Sent from my Xiaomi Redmi Note 3 Pro using Tapatalk
Го прашувам: Колку зема денес?
И ми одговара: Не знам, ама во кутијата ми остана уште една монета еве земи си ја ти, а на мене банкнотите.
Среќа беше дете, па се изнасмеав и му дадов плус.
Sent from my Xiaomi Redmi Note 3 Pro using Tapatalk
Sungerot Bob
Живеј го животот
- Член од
- 7 август 2012
- Мислења
- 32.391
- Поени од реакции
- 36.504
Драга Кајгана,
Често од нашата точка на стоење гледаме кон една зграда, место, град, предмет и викаме колку би сакале да живееме таму или тој предмет да го имаме, дека е прекрасен, дека гледајќи натаму ние се исполнуваме со желба, сила, за патот кон успехот. Но што ако застанеме на тоа место и конечно го добиеме? Дали и тогаш повторно ќе гледаме нешто убаво како него или пак погледот ќе ни биде кон нешто грдо, нешто што ни ствара нерасположение? Слично е и со луѓето. Гледаме кон еден убав човек, човек кој е успешен и викаме нему колку ли му е убаво, колку би сакале да се наоѓаме во состојба како неговата. Но во суштина нашите очи се исполнуваат гледајќи ја убавината. Но тој човек што гледа? Дали и неговиот поглед е ист кон нештата или пак тој гледа нерасположение? Дали во суштина треба да ги реализираме нештата кои кога ги гледаме ни носат поттик, замисла и сила за патот кон остварувањето на целите или пак подобро е само да ги гледаме за да ни го создаваат тоа пријатно чувство на живост? Дали уствари целта за која сме мислеле дека ќе ни донесе само добрина ќе ни донесе нешто што не ни сакаме да е блиску до нас?
Често од нашата точка на стоење гледаме кон една зграда, место, град, предмет и викаме колку би сакале да живееме таму или тој предмет да го имаме, дека е прекрасен, дека гледајќи натаму ние се исполнуваме со желба, сила, за патот кон успехот. Но што ако застанеме на тоа место и конечно го добиеме? Дали и тогаш повторно ќе гледаме нешто убаво како него или пак погледот ќе ни биде кон нешто грдо, нешто што ни ствара нерасположение? Слично е и со луѓето. Гледаме кон еден убав човек, човек кој е успешен и викаме нему колку ли му е убаво, колку би сакале да се наоѓаме во состојба како неговата. Но во суштина нашите очи се исполнуваат гледајќи ја убавината. Но тој човек што гледа? Дали и неговиот поглед е ист кон нештата или пак тој гледа нерасположение? Дали во суштина треба да ги реализираме нештата кои кога ги гледаме ни носат поттик, замисла и сила за патот кон остварувањето на целите или пак подобро е само да ги гледаме за да ни го создаваат тоа пријатно чувство на живост? Дали уствари целта за која сме мислеле дека ќе ни донесе само добрина ќе ни донесе нешто што не ни сакаме да е блиску до нас?
- Член од
- 8 октомври 2015
- Мислења
- 877
- Поени од реакции
- 2.421
Ескорт дама ми глуми демек лигњи и јастог секој втор ден јади,абе те знам уште од средно Стоби Флипс и јогурт макаше,ти се молам...
парва
errorhead
- Член од
- 12 јуни 2014
- Мислења
- 3.423
- Поени од реакции
- 19.541
Како можете бе да се веселите на "седимо за столом, ќутиш ти ќутим ја". Колко треа да ми е весел живот да се палу на такфо срање.Да ве ебу веСељаци да ве ебу
Устфари па тај песна ви га претставља ваше реално општестфо. Седите на асталче у кафане и кафиќи и ќутите сс телефони у руке.
Ботови ццц
Устфари па тај песна ви га претставља ваше реално општестфо. Седите на асталче у кафане и кафиќи и ќутите сс телефони у руке.
Ботови ццц
Lester Freamon
A man of focus, commitment, sheer will...
- Член од
- 14 јануари 2015
- Мислења
- 15.628
- Поени од реакции
- 34.881
Хахах легенда,
I switched careers and became a biologist now, the reаson I did so was because I found out that hardly anyone was working on the most important problem, namely, the fact that we get sick when we were born a long time ago and then we die and that's kind of like not a good thing
I switched careers and became a biologist now, the reаson I did so was because I found out that hardly anyone was working on the most important problem, namely, the fact that we get sick when we were born a long time ago and then we die and that's kind of like not a good thing
- Член од
- 1 март 2010
- Мислења
- 7.885
- Поени од реакции
- 14.366
Ех, да знаев....
- Член од
- 14 октомври 2010
- Мислења
- 5.122
- Поени од реакции
- 15.937
Драга,
Врати се во времето кога не те трупеа со фотки и видеа. Освен Буцио, многу нормално.
Не дека јас иам нешто ново или паметно да кажам. Ете, ново е што почнав да јадам и спанаќ.
Пред некое време видов дека сум стигнала до 3000 мислења. За седум години. Не дека и таму има нешто паметно, радо не би се потсеќала.
Али вака ко период земено, бар со тебе сум останала цело време, и можда неколку личности од порано. Некни пак случајно си прочитав мислење од 2013, уште се согласувам со напишаното. Дали е тоа добро или не, нема врска, да не отвараме затворени врати во мозокот.
Врати се во времето кога не те трупеа со фотки и видеа. Освен Буцио, многу нормално.
Не дека јас иам нешто ново или паметно да кажам. Ете, ново е што почнав да јадам и спанаќ.
Пред некое време видов дека сум стигнала до 3000 мислења. За седум години. Не дека и таму има нешто паметно, радо не би се потсеќала.
Али вака ко период земено, бар со тебе сум останала цело време, и можда неколку личности од порано. Некни пак случајно си прочитав мислење од 2013, уште се согласувам со напишаното. Дали е тоа добро или не, нема врска, да не отвараме затворени врати во мозокот.