Дозволувам до одредени граници. Е сеа кои се точно тие граници неможам да кажам, зависи од муабетот, од друштвото и секако од моето расположение во моментот. Со најблиските секогаш си тераме сеир како на туѓа така и на моја сметка, не ми се случило да им се налутам досега зашто знам дека никогаш не мислат нешто лошо. А и нормално не сум јас совршена, знам да треснам некоја зелена кој стварно заслужува сеир, или пак некоја глупа постапка. Само да нема претерување и да не ме повредат со некои зборови. Исто и јас коа фаќам сеир за некого сепак пазам да не кажам нешто лошо ептен што стварно би можело да повреди некоја личност.
Само нескам луѓе кои уште при прво запознавање, при прв муабет почнуваат со сеир, безразлика дали е кон мене или некој друг. Некако не ми оставаат добар впечаток