- Член од
- 8 ноември 2008
- Мислења
- 2.172
- Поени од реакции
- 1.266
Мал коментар. Во СФРЈ народот шеташе многу повеќе од денеска. Шпанија како летна дестинација беше редовно место за летување. Веднаш после неа следуваа Тунис, Алжир и Мароко, Египет, Израел (подалечните дестинации беа поретки но и тие беа застапени во понудите на Туристичките агенции). Европа се “шпарташе“ в долж и попреку. Од “кеф“ се одеше на трките на формула еден во Унгарија, тури во Париз и Монте Карло, Полска, Чехословачка, Италија (во неа се одеше и веднаш после Војната па во ’50-тите од таму се носеа балон-мантили, чевли, гондоли со навивање кои свират музика и светкаат со мали ламбички, масички за кафе, кукли што викаат “мама“, прекривачи и чаршави, а подоцна се носеа фармерки “Супер Рифле“ и оние “со пара“ и ред други глупости), Австрија...
Разликата беше во тоа што тогаш обично повеќе шетаа оние кои имаа подобра материјална позиција (школуваните луѓе) но можеа со мал напор да си го дозволат истото и оние од “работничката класа“, а ако не можеа, сепак тука беа Јадранско море, Грција и Бугарија. Охридско езеро не беше тогаш толку атрактивно како сега и таму повеќе одеа млади кои немаа пасоши, а сепак сакаа да одат самостојно на летување (иако и тие одеа на Јадран). Имаше и еден куп работнички одморалишта низ цела Југославија, каде за ептен мали пари се летуваше. Младите имаа многу повластици (со членска книшка од Феријален сојуз можеше да патуваш секаде со воз (и низ Западно Европските држави) за мали пари, како за сегашни 500 денари на пример, да земеш повратна карта до Сплит - единствен услов беше да патуваш во група од 5 мина). Пензионерите исто така уживаа голем број на повластици па имаа и нивни одморалишта (исто повластици во превозот), бањи и сл.
А денес? Денес шетаат низ светот (онаму каде што нема војни) оние новопечени богаташи кои од образование имаат завршено средно “околу училиште“ во дворот, но се доволно вешто во мамење, крадење и манипулирање па натрупаа богатство. Па имало владина кампања за учење?! Кој сака да учи и да биде невработен и потценет од неписмените богаташи?
Разликата беше во тоа што тогаш обично повеќе шетаа оние кои имаа подобра материјална позиција (школуваните луѓе) но можеа со мал напор да си го дозволат истото и оние од “работничката класа“, а ако не можеа, сепак тука беа Јадранско море, Грција и Бугарија. Охридско езеро не беше тогаш толку атрактивно како сега и таму повеќе одеа млади кои немаа пасоши, а сепак сакаа да одат самостојно на летување (иако и тие одеа на Јадран). Имаше и еден куп работнички одморалишта низ цела Југославија, каде за ептен мали пари се летуваше. Младите имаа многу повластици (со членска книшка од Феријален сојуз можеше да патуваш секаде со воз (и низ Западно Европските држави) за мали пари, како за сегашни 500 денари на пример, да земеш повратна карта до Сплит - единствен услов беше да патуваш во група од 5 мина). Пензионерите исто така уживаа голем број на повластици па имаа и нивни одморалишта (исто повластици во превозот), бањи и сл.
А денес? Денес шетаат низ светот (онаму каде што нема војни) оние новопечени богаташи кои од образование имаат завршено средно “околу училиште“ во дворот, но се доволно вешто во мамење, крадење и манипулирање па натрупаа богатство. Па имало владина кампања за учење?! Кој сака да учи и да биде невработен и потценет од неписмените богаташи?