Преодните фосили на човекот ги наведов претходно.
Преодните фосили на коњот се:
Hyracotherium (нешто како лисица)
Orohippus
Mesohippus
Miohippus
Kalobatippus
Parahippus
Merychippus
Hipparion
Pliohippus
Dinohippus
Plesippus
Equus (коњ)
Велам дека и покрај тоа што е фосилизацијата навистина ретка појава, самото изобилство на фосили е повеќе од доволна основа за научно, а не верско градење на еволуцијата.
Постојат многу причини за истребување на одреден вид. Во последните 2-3 илјади години најголемата причина е човекот.
- сега, посочи и колкава е разликата во физиономијата помеѓу наведените претходници. Ако пријдеш кон одговорот еволуционистички, тие настанале ден од друг. Ако пријдеш тропистички, тие се варијации „на иста тема„. Во Писмото, јасно е наведено дека сите растителни и животински видови се создадени одеднаш, без свои претходници и следбеници. Адам, давајќи им имиња на тие животни, ја посочил и нивната вкупна природа. Така, коњот од искон е коњ, како што кучето од искон е куче. Генотипот (генетскиот запис) е факторот кој го одрдува фенотипот (физиологијата) од нештата. Еволуцијата го применува токму спротивното: фенотипот го одредува генотипот, што е логички и философски апсурд. Критичарите тоа го илустрираат со окото: како е окото, како орган, условено да се појави? ШТО ја одредило потребата од појава на окото? ФЕНОТИПОТ или ГЕНОТИПОТ? Генетиката ни вели дека генетскиот запис, ги носи сите потребни ИНФОРМАЦИИ според кои се зачнува, се развива и расте идното битие. КАКО може нешто само до себе да се генерира а да не е од НЕШТО условено?
- неми е јасно како може да биде оформена наука само врз основа на релативно мал број фосили. Во својот докторат, професорот Грчев вели дека, една дисциплина, за да се нарече наука, треба, меѓу другото, да задоволи два услови: да има релативно изолиран и автономен предмет/појава на опсервација и таа наука да може да даде одредени, можни правци на идните настани. Еволуцијата барата со преголем број од елементи (фосили) и тоа поредни така, за да одговарата на незините основни теоретски поставки, а притоа се „вади од небрано„ дека еволуцијата делува слепо, бесцелно, без некој посебен ред во настаните. Тогаш, еволуцијата не ги задоволува и двата од наведените принципи: ниту го изолира предметот на опсервација (користи преголем број елементи и варијабли-денес се попзнати барем 2 милинони растенија и 4 милиони животни!!!) а уште помалку може да предвиди во кој правец или во која форма би еволуирале постојните видови во некоја согледлива иднина.
- за истербување на еден вид не постојат многу причини, како што велиш. Постојат само неколку: а тоа е или катастрофа од голем размер (како на пример Пототот, или голема вулканска ерупција, земјотрес, поплави и сл.) или еколошка криза, предизивикана од човекот. Јасно е дека ги нема „многу„ на број. Постои една проценка дека од ренесансот па наваму, значи, откога белиот човек почнува да се широ по целиот свет, од Земјава се збришани 1,2-2 милиони животни и растенија. Тековните публицисти од таа област велат дека само во еден ден, статистички, изчезнуваат по неколку десетици растенија и животни, поради еколошката криза, предизикана од човекот, а која е последица од живеењето по „својот ум„., наполнет со предрасуди за „напредокот„ и „еволутивните процеси„, кои се издигнати на ниво од идеологија и кои се џоа универзално применливи во сите процеси и настани во природата, општесвото и воопшто, во Вселената.
