Сега можеби побитно ти е тоа од финансиите оти и да не заработуваш ти, тука се мама и тато да ти дадат некој денар за излегување. Ама размисли што ќе биди ко ќе прекршиш 30-ката.
) и сепак немам намера да мрднам од тука.
Фаранг, мене луѓе што само кукаат, и освен кукање ништо не прават, ми се смешни и трагични, и во Скопје, и во Мелбурн, и во Вегас.
Проблемот е што ти тврдиш дека способните се само оние кои ја напуштиле Македонија.
Прво, колку што знам од твои кажувања, ти не си отишол сам од овде. Дали твоите родители те земаа со нив? Второ, колку години имаше кога престана да живееш во Македонија?
Сите тие работи се многу важни кога станува збор за оваа одлука.
Трето, има студенти кои, да речеме, од почеток на средно па до крај на факултет не живееле со родителите. За нив не е тешко и чудно да не си го гледаат семејството со месеци.
Себеси се сметам за многу способна (среќа, па не сум само јас
Не ми вредат парите ако не можам да пијам секој ден кафе со мајка ми.
Многу е просто
Дали затоа што си го сакам семејството сум неспособна?
Што се однесува до моето мислење за способните - способен е секој оној што прави нешто сам, а не очекува други да му дадат. Без оглед дали тој ,,друг,, е мајка, татко, братучед или држава.
Фаранг, мене луѓе што само кукаат, и освен кукање ништо не прават, ми се смешни и трагични, и во Скопје, и во Мелбурн, и во Вегас.
Проблемот е што ти тврдиш дека способните се само оние кои ја напуштиле Македонија.
Прво, колку што знам од твои кажувања, ти не си отишол сам од овде. Дали твоите родители те земаа со нив? Второ, колку години имаше кога престана да живееш во Македонија?
Сите тие работи се многу важни кога станува збор за оваа одлука.
Трето, има студенти кои, да речеме, од почеток на средно па до крај на факултет не живееле со родителите. За нив не е тешко и чудно да не си го гледаат семејството со месеци.
Себеси се сметам за многу способна (среќа, па не сум само јас
Не ми вредат парите ако не можам да пијам секој ден кафе со мајка ми.
Многу е просто
Дали затоа што си го сакам семејството сум неспособна?
Што се однесува до моето мислење за способните - способен е секој оној што прави нешто сам, а не очекува други да му дадат. Без оглед дали тој ,,друг,, е мајка, татко, братучед или држава.
Па во странство ако не живеат повеќе од нас незнам каде...
Можеш колку сакаш да го цитираш фаранг и да му објаснуваш и него... Ми ги одзема зборовите со неговиот пост... Стварно не размислувај толку емотивно бидејќи тоа нема нигде да те води... А со постов дека го сакаш семејството и џабе ти се парите ако не пиеш кафе со мајкати , испаѓа дека сите што си заминале странство не ги сакаат своите родители така?
Тешко е да се плука по своето знам.. И јас колку и да си ги сакам народов и земјава што ми оставиле многу едноставно кога ќе излезам надвор и ќе ги видам истите работи, истите гомнарии смачено ми е веќе од се... Кога ќе остареш никој нема да те праша како ти било, туку сам ќе си оцениш дали си го изживеал животот или не... Реприза нема а на крајот касно ќе биде за кукање...
--- надополнето: 29 јуни 2013 во 22:35 ---
Гледам во Македонија сите секој ден на кафе седат...
Мислам дека Фаранг е доволно способен сам да зборува, не му е потребен адвокат.
Освен тоа, не знам како ти заклучи дека јас ,,не го живеам животот,, седам дома и ништо друго не правам?
Ниту ме знаеш лично, ниту па знаеш што правам со својот живот.
Озбилно ти кажувам дека себеси се сметам и за способна, а покрај тоа што се сметам за способна, се чувствувам и исполнето. Еден од најголемите професионални сонови што некогаш сум ги имала, е на праг да ми се оствари, а имам 22 години. И да, баш тука, во Р. Македонија ќе ми се оствари.
Знаеш како ќе ми се оствари?
Со многу макотрпна работа, саати поминати над книга и плус саати поминати во ,,пракса,,. Саати поминати во незадолжително учење, кое ете, ми се најде некаде.
И навистина не знам зошто ти го објаснувам сето ова, ваљда зошто ми е жал веќе што сите само кукаат.
Озбилно, може не сум работела секаде на светот, ама каде што работев - Грција и Америка, кога завршив со работа работодавците и на двете места ми понудија повторно да се вратам. Конкретно, последново во Америка, менаџерот сакаше да се заложи да добијам работна виза и да останам.
Не е дека не можам да се снајдам, не сакам да останам никаде.
Заработувам, студирам и наоѓам и време и пари за ќеифи, меѓу кои е патувања, и не знам што е тоа што јас го немам во животот, а треба да го имам.
--- надополнето: 30 јуни 2013 во 03:45 ---
Нормално дека има живот во сите други земји, зависи кој како си го перцепира тој живот. На пример, во Њу Јорк, каков живот има, Скопје во наредните 2 века нема да има. Да си бидеме реални.
Понатаму, имам доволно пари да живеам добар живот. Не да возам кола од 40 000 евра, немам ниту најнов Ајфон, ама види, такви работи не ме ни исполнуваат.
Имам 3 животни за кои ми оди третина плата (сигурно) секој месец, ама ете, доаѓам дома и секое цивка по мене. За мене ете тоа е непроценливо богатство.
Со неколку илјади долари го шетав Њу Јорк, и размислував како да ги потрошам на нив и на сестра ми. Не размислував што да си купам од Викторијас Сикрет.
Секако, се е тоа до карактер на човекот, и не викам дека ти или кој било друг ,,отселен,, нешто ви фали - напротив - ако ви е убаво - баш ми е драго.
Но не можам да поднесам некој да го суди мојот живот само затоа што сум тука и немам намера да си одам.
Ете, таква сум, со тоа што го имам и немам чуда можам да направам. Само да ми се сите блиску.
Во САД, во еден ден, заработував третина плата што ја заработувам тука.
Тоа е супер, за една недела работа, после сите платени трошоци, купив таблет, онака, од вишакот пари.
Ама, јас не се пронаоѓам во таквиот свет.
Сега за сега, како што кажа, со моите не така многу години, сметам дека имам доста шетнато, со soon-to-be работава ми се отвораат вратите кон цел свет.
Да, можам да бидам тука и кај тебе во Азија на кафе да одам.
И кога ќе дојдам, ќе видиш дека е така
Чул еден дека се аргати во странство и ајмоо, ќе мелеме сите ко воденици дека во странство "немало живот". Од тоа што сум била на гости кај роднини во странство гледам дека супер живот си живеат. Едните си тераат секоја година и летен и зимски со просечна плата. Во Македонија ова ни на сон.
Ајдее јас ти пишувам едно ти сосема друго читаш... Ги подржав зборовите на фаранг бидејќи ти кажа што е како е... Пак упорно си тераш по своето... Само да ти кажам дека не е баш така розово како што ти го пишуваш и не е баш така лесно како што ги кажуваш... Секој како си се снајде во државава е... Ако ти се снајдеш немора да значи дека сите способни ќе се снајдат, тука лежи проблемот зошто сите бегаат во странство. А не зошто некој се работел а некој не... Конкретно пример на моја другарка мајкаи е сметководител... Цел живот го поминала да ја изучи струката, знаеш што работи? Продавачка во Тинекс... Што ќе ми кажеш не е способна или не е работлива?Мислам дека Фаранг е доволно способен сам да зборува, не му е потребен адвокат.
Освен тоа, не знам како ти заклучи дека јас ,,не го живеам животот,, седам дома и ништо друго не правам?
Ниту ме знаеш лично, ниту па знаеш што правам со својот живот.
Озбилно ти кажувам дека себеси се сметам и за способна, а покрај тоа што се сметам за способна, се чувствувам и исполнето. Еден од најголемите професионални сонови што некогаш сум ги имала, е на праг да ми се оствари, а имам 22 години. И да, баш тука, во Р. Македонија ќе ми се оствари.
Знаеш како ќе ми се оствари?
Со многу макотрпна работа, саати поминати над книга и плус саати поминати во ,,пракса,,. Саати поминати во незадолжително учење, кое ете, ми се најде некаде.
И навистина не знам зошто ти го објаснувам сето ова, ваљда зошто ми е жал веќе што сите само кукаат.
Озбилно, може не сум работела секаде на светот, ама каде што работев - Грција и Америка, кога завршив со работа работодавците и на двете места ми понудија повторно да се вратам. Конкретно, последново во Америка, менаџерот сакаше да се заложи да добијам работна виза и да останам.
Не е дека не можам да се снајдам, не сакам да останам никаде.
Заработувам, студирам и наоѓам и време и пари за ќеифи, меѓу кои е патувања, и не знам што е тоа што јас го немам во животот, а треба да го имам.
--- надополнето: 30 јуни 2013 во 03:45 ---
Нормално дека има живот во сите други земји, зависи кој како си го перцепира тој живот. На пример, во Њу Јорк, каков живот има, Скопје во наредните 2 века нема да има. Да си бидеме реални.
Понатаму, имам доволно пари да живеам добар живот. Не да возам кола од 40 000 евра, немам ниту најнов Ајфон, ама види, такви работи не ме ни исполнуваат.
Имам 3 животни за кои ми оди третина плата (сигурно) секој месец, ама ете, доаѓам дома и секое цивка по мене. За мене ете тоа е непроценливо богатство.
Со неколку илјади долари го шетав Њу Јорк, и размислував како да ги потрошам на нив и на сестра ми. Не размислував што да си купам од Викторијас Сикрет.
Секако, се е тоа до карактер на човекот, и не викам дека ти или кој било друг ,,отселен,, нешто ви фали - напротив - ако ви е убаво - баш ми е драго.
Но не можам да поднесам некој да го суди мојот живот само затоа што сум тука и немам намера да си одам.
Ете, таква сум, со тоа што го имам и немам чуда можам да направам. Само да ми се сите блиску.
Во САД, во еден ден, заработував третина плата што ја заработувам тука.
Тоа е супер, за една недела работа, после сите платени трошоци, купив таблет, онака, од вишакот пари.
Ама, јас не се пронаоѓам во таквиот свет.
Сега за сега, како што кажа, со моите не така многу години, сметам дека имам доста шетнато, со soon-to-be работава ми се отвораат вратите кон цел свет.
Да, можам да бидам тука и кај тебе во Азија на кафе да одам.
И кога ќе дојдам, ќе видиш дека е така
