Damn,damn,damn!
Остави ме на мира човеку! Попусто се мачам со тебе. И животот, и среќата и сонот ми отидоа.
Знам,убаво ти е. В ред.
Ама мене остави ме.
Сакам и јас да се смеам од душа,да спијам мирно,да не влажнам очи..да бидам добра.
Не да умирам и толку лесно да влетам во почетокот на крајот.
Оди си..што знаеш прави,ама не се осудувај да се моткаш во моја близина.
Те молам.
Не сакам да сум на секоја втора страна,не сакам да ме носат патетики,ниту да ме јаде оваа вознемиреност. Не сакам верни гости од тој тип.
Никогаш не кажав те сакам..нема ни сега. Мачењето ми е доволен доказ.
Побогу,сврти се и бегај,трчај,летај! Што подалеку. Најдалеку.
Остави најболен траг..имаш доказ за твоето постоење во мојов ... што и да е,so called life.
Оди..