BliND
Raptus regaliter...
- Член од
- 16 јануари 2006
- Мислења
- 3.963
- Поени од реакции
- 361
[FONT="]Честито 13 Месеци , ох , тој баксузен број.
Иако утре ги правиме , сепак решив денес да го напишам ова , утре , којзнае што може да се случи.
Се запознавме на 25 Август 2007 година , кога ти го украде мојот поглед и го вдлаби твојот отисок во моето срце.
Оттогаш поминаа 19 месеци , и еве сме , повторно двајцата се наоѓаме на иста бранова должина. Овојпат позрели , овојпат заедно , веќе не сме странци , овојпат имаме мемории кој бар за мене ќе бидат вечни. Година и 28 дена поминаа одкога сме заедно , и секој ден се чувствував се поблиску и поблиску до тебе , без разлика на тоа што често бевме разделени.
Прости ми што можеби не сум добар партнер, што на почетокот на врската се однесував како воопшто да не ми е грижа , меѓутоа не беше така, одсекогаш ми беше грижа за тебе.
Прости ми што можеби не сум дел од сегашното општество за да можам тебе да те придружувам кога сакаш да одиш во диско , кафана или клуб, прости ми што одлучив да не бидам покрај тебе тие моменти .
Прости ми што можеби откако си замина веќе не сум ист , можеби тоа е подобро , можеби не .
Прости ми што поради нашата врска јас те ограничувам да бидеш со некој друг кој е подобар од мене , навистина несакам.
Прости ми за сите зборови мои искажани кој можеби ти ги повредиле чувствата , не биле искажани намерно , верувај ми.
Прости ми што не сум секогаш покрај тебе , дури и кога ти е најпотребно . Километрите меѓу нас се болката која ме спречува да бидам.
Прости ми што постојам.
Ако можам на некој начин да бидам подобар човек , да сменам нешто кај мене што ти смета , едноставно кажи ми . За тебе би направил се.
Те сакав, те сакам , и секогаш ќе остане тоа така.
:back:
[/FONT]
Иако утре ги правиме , сепак решив денес да го напишам ова , утре , којзнае што може да се случи.
Се запознавме на 25 Август 2007 година , кога ти го украде мојот поглед и го вдлаби твојот отисок во моето срце.
Оттогаш поминаа 19 месеци , и еве сме , повторно двајцата се наоѓаме на иста бранова должина. Овојпат позрели , овојпат заедно , веќе не сме странци , овојпат имаме мемории кој бар за мене ќе бидат вечни. Година и 28 дена поминаа одкога сме заедно , и секој ден се чувствував се поблиску и поблиску до тебе , без разлика на тоа што често бевме разделени.
Прости ми што можеби не сум добар партнер, што на почетокот на врската се однесував како воопшто да не ми е грижа , меѓутоа не беше така, одсекогаш ми беше грижа за тебе.
Прости ми што можеби не сум дел од сегашното општество за да можам тебе да те придружувам кога сакаш да одиш во диско , кафана или клуб, прости ми што одлучив да не бидам покрај тебе тие моменти .
Прости ми што можеби откако си замина веќе не сум ист , можеби тоа е подобро , можеби не .
Прости ми што поради нашата врска јас те ограничувам да бидеш со некој друг кој е подобар од мене , навистина несакам.
Прости ми за сите зборови мои искажани кој можеби ти ги повредиле чувствата , не биле искажани намерно , верувај ми.
Прости ми што не сум секогаш покрај тебе , дури и кога ти е најпотребно . Километрите меѓу нас се болката која ме спречува да бидам.
Прости ми што постојам.
Ако можам на некој начин да бидам подобар човек , да сменам нешто кај мене што ти смета , едноставно кажи ми . За тебе би направил се.
Те сакав, те сакам , и секогаш ќе остане тоа така.
:back:
[/FONT]