Wake up напиша:
analiziraj se samiot sebe si kolku pati i tebe ti bila potrebna pomos, si se naogjal vo nevolja, vo beznadezna situacija, razocaranost (ne veli ne zosto ne ti veruvam). Znaci site sme slabi i potrebna ni e pomos, a sekako ovde i ti spagjas. Samo razlikata e vo toa sto, jas veruvam vo Bog, znam deka sum slaba, znam deka mi treba pomos i voopsto ne mi e sram deka mi e potrebna od Bog, a Toj sekogas mi ja dava.
Ок, мислам дека малку погрешно го наведуваш човеков!
Точно! сите сме се нашле во депресија, разочараност, болка, тага.. Оние што се молеле на Господ, ако после им станало подобро веруваат дека Господ им помогнал, на оние што не им станало подобро, или изгубиле некој во животот, си мислат дека Господ сакал така...
Луѓето одбираат да веруваат во Господ, затоа што така им е најлесно! Полесно им е да веруваат дека Господ е со нив, дека има некоја виша сила која се грижи за нив и која ги пази постојано, затоа што така им е полесно да живеат. Човековата слабост го предзивикува тоа! Самата неспособност кај повеќето луѓе да допрат до себе и да сфатат дека тие се најсветото нешто што постои на земјата и дека тие и само тие се способни да се извадат од секоја ситуација! Секогаш е полесно да веруваш дека некој ќе ти помогне, отколку да знаеш дека мораш сам да го направиш тоа...
Не сакам сега да одам во други крајности... ама вербата во Господ, или во било кое друго божество кај човекот доаѓа од неспособноста сами да се справат со се што ќе им приреди животот... Затоа бараат нешто што не го знаат, а мислат дека постои, за да ги води.
Мислам дека така, многу грешат! Наместо тоа треба да се свртат кон себеси, тогаш ќе видат дека целото нивно постоење зависи од нив самите, а не од Бога... И Исус кога одел по земјата, кога лечел болни... итн... не им викал, сега јас ќе те излечам затоа што сум Божество, туку им викал: „Веруваш ли дека ќе те излечам?“ - Ете, тоа е прост пример дека човекот сам себеси се терал да биде излечен, неговата потсвест го терала во тоа...
Ајде, вака, замислете само колку многу истражувања и експерименти има направено човекот.
Како на пример, на човек со врзани очи му кажуваат дека во следниот момент ќе му ја допрат кожата со врело железо. Наместо тоа го допираат со коцка мраз... а на местото се појавува лузна од изгореница... Или на човек му кажуваат дека ќе му дадат апче од кое ќе му помине болката, а наместо тоа му даваат бонбона, а болката пак му поминува...
Има многу такви експрерименти, да не ги набројувам сега... она што сакам да кажам е дека автосугестијата е најмоќната алатка за било што.
Вербата кај човекот во Господ, Исус, Бог, или било кое друго божество, доаѓа од автосугестијата дека некој треба да го води, да го чува, да се грижи за него и да му дава среќа, радост, уживање...
А не затоа што Господ стварно постои и стварно дејствува!
