За психички нема шо да коментирам тука си сосем во право, ми западна за око финансијата... што е финансиска сигурност или општа сигурност за да имаш дете. Ако гледаш ТВ нема никогаш да родиш. Немири, тепачки, војни... хмм да почекам да се смири ситуацијата.... Еврозоната во криза, светската економија во рецесија... хммм да почекам да се стабилизира финансиската ситуација во светот... Можни ноиви отпуштања, бран на поскапувања, се поголем број фирми се затвараат.... не е уште време не се знае како ќе се одвиваат работите.... Дете не е 2-3 години обврска, дете знае да биде обврска на родител и 20 години. Можеш да претпоставиш следни 20 години на балканот што се ќе се случи па да речиш “сега е таман за раѓање?“
Јас лично начукав дете како многу млад, под кирија и во друг град далеку од роднини и приатели со кои сум растел. Бевме вработени солидни плати мирна држава социјално здравствено школство... и дојдоа распади, војни, немири, инфлации, пропаѓања на фирми, губење работа, поголема кирија од плата, селење назат од кај што дојдовме, барање работа, обидување да се исчупа нешто од заробени девизи по банки, немири во соседства, нема лекови, блокада од грција, нема гориво, мали примања, па пак воен конфликт, алкохол и дрога се поприсутни, несигурност дали бизнисот ќе ти тера добр уште 3 или 5 или 7 години или одеднаш ќе се најдеш во банкрот, дали следната власт ќе ти дава леб или ќе те шутне, дали некој за политика ќе организира претепувања по школски дворови и автобуси....
Зато ич не се мисли и не користи многу дигитрон туку потпри се на емоции. Секако дека треба да се помисли и на финансии при планирање на семејство али не да биди тоа клучно.
И после се еве го тоа детето сега небричено, пивце со татета си пие а јас му ги меркам другарките (а и тие мене) а поминавме периоди кога спиевме сите во една соба и кога се храневме многу скромно а струја плаќавме секои 2-3 месеци.
Животот е чудо!