мајка ми била 8ми месец трудна и отишле на одмор и до тогаш појма немале како ке се викам....и имало до нив а плажа секој ден некој Стефан...и бил многу сладок и мајка ми посакала да се викам Стефан...ах тој Стефан ако го видам сеа котек ке јаде:pos2::pos2:али ајде не е лошо....а кумот морал да се сложи што ке прави јаден он:pos2::pos2:
а сестра ми е посебна приказна...:pos2:јас сум сакал брат и да се вика Филип и ете моите биле толку добри да ми ја остварат желбата:pos2:и оној дундологон рекол дека е машко и така ние си знаеме дека ке си добие Стефан брат Филип арно ама излегло женско:pos2:и тука у шок сите ние немаме име за женската..и баба мо рекла...ма ке ја крстите по мене Елена...
и така Елена