ada
Модератор! ок?
- Член од
- 21 август 2006
- Мислења
- 5.706
- Поени од реакции
- 566
Љубовта, по дифолт, може да го посакува само најдаброто за оној кон кого е насочена. И апсолутно и е потребно постоењето на тој субјект, односно не би сакала да го "убие".Не, не знам линкот каде води, но не зборам за силувања и девијации. Зборам за умот. Толку неистражено поле.
Многу примери и од историјата се потврдени во оваа насока. Како најкротко јагне, така и најсуров ѕвер.
Тоа се темни непознати лавиринти за кои не можеме ништо однапред да тврдиме. Ниту самите себеси се знаеме така добро како што мислиме. Еден клик е потребен во мозокот за цел живот да се преврти апсајд даун. Тоа е истото и со љубовта.
Она пак што се надоврзува на чувството на љубов, како нејзина девијација, односно посесивност, гнев, потреба за контрола и сл. и резултира со повредување на себе или другиот НЕ е љубов.
Тоа ми беше поентата. Да не се поистоветуваат девијациите со љубов.