Љубовни проблеми? Потребен ти е совет? Обрати се тука!

[Крусер]

Свесен сум за се...но,не знам дали ова што потсвесно сакам да ја вратам,е тоа што стварно сакам да бидам со неа,или само завист...бидејќи,она се смени...5-6 месеци е баш онаква каква што треба да биде..без ниту една грешка,без ниту една маана.Ако ме разбираш...не знам дали стварно човек може да се смени,или тоа се само лаги за тие што сакаат да задржат нешто што сфатиле дека вреди..сите што зборев,ми кажуваат дека само барам причина ад бидам со неа,и си ја измислувам таа причина дека е сменета и дека сега е"добра".Не сакам да погрешам,и да изгубам нешто што вреди...бидејќи и поркај нејзините грешки,јас пројдов...дома ми кажуваат,ко у стил,[1]чим си прошол-а сега е она ОК,тогаш зошто раскинуваш? но не знам дали стварно можам да заборавам на се,и ајде тоа,ќе заборавам,бидејќи секој месец беше се подобро и подобро,ама дали она може воопшто да се смени,или се е само глума...и да биде уште по трагично,не и раскинав јас,иако и признав дека веќе не ми е тоа тоа,дека ја отсакувам..после недела-две,[2]она ми раскина,со изговор дека така ќе било подобро за мене,да сме виделе како ќе биде,не ме заслужувала,нејќела ради неа ад се нервирам бидејќи не вредела и слично...

збунки ме маваат,жими се.А знам дека тие што така ми зборат,ќе почуствуваат на своја кожа..бидејќи и јас серев на другари така,ама еве сега и јас паднав во бунарот...и,свесен сум дека можам да имам други,кои што од СТАРТ ќе ценат...ама ете,неможам,се приврзав за неа премногу..

[1] Став на место. Година дена сте заедно, сте поминале низ сито и решето заедно (повеќе изгледа ти си поминал) и уште имаш некакви чувства за неа. Доколку до толку сакаш да си со неа, ќе бидеш со неа, макар и те мотала околу малиот прст цело време.
На тебе е да процениш: дали повеќе ти значи твојата гордост за да не дозволи да се однесува како сака со тебе (дури и со можноста да оди во друг град за потенцијално да се мува со муваторот) па да останете раскинати, или ќе се погазиш себе си за да бидеш со неа.

[2] Според ова, нејзе ѝ е поважно да има физички контакт со некој којшто повеќе сака да има само физички контакт, отколку да има некој дечко којшто ќе се обидува да ѝ угодува и да има врска со него. Моментот „не те заслужува“ е веројатно точен: ти си далеку позрел отколку што е таа и нејзе ѝ треба време за да достигне до твоето ниво. Ти си видел потенцијал кај неа и гледаш дека сега ѝ се остварува, но таа ти раскинала, а ти во тој момент си прифатил. Крај на приказната. Барај друга девојка.


Целото ова време ти си мислел дека таа е совршена *за тебе*. Во ниту еден момент не ти текнало дека таа прво треба да биде совршена *за себе*, т.е. за неа самата, пред да може да биде совршена за кој и да е друг. Ѝ требало време за да се најде; можеби се нашла и можеби сфатила дека не сака да биде совршена за тебе, туку за некој друг. А можеби ѝ треба уште време - сепак има само 16 години, а ти 18.

А луѓето се менуваат, верувај. Но прашање е дали тоа ќе се случи сега за вас - луѓето се менуваат откако ќе научат некои работи од животот и ќе направат *промислена* одлука што да прават со тоа свое знаење. Со самиот факт што ти си знаел од почетокот дека таа е вистинската за тебе, ти си започнал многу посреден емоционален живот од неа. Но *таа* не била спремна да стаса на тоа рамниште. И треба да го почитуваш тоа, бидејќи таа е човек за себе и треба да се развие како што *таа* мисли дека треба.

Можеш да се најдеш со неа за последен пат и да ѝ кажеш дека навистина си сметал дека таа е вистинската и дека дури сега, после толку многу перипетии, таа според тебе станала совршена. И дека ти е жал дека нема да биде совршена за тебе и дека не сте успеале поради какви и да се причини, но дека се надеваш дека ќе биде совршена за некој друг, бидејќи, и покрај сè, сакаш да биде среќна.

И потоа остави ја да си оди со својата среќа, бидејќи тоа е единственото нешто што можеш да го направиш: да ја пуштиш да биде среќна.

Велат, ако некого/-ја сакаш, пушти го/ја да си оди. Ако не се врати, не бил/-а за тебе. Ако ти се врати, твој/-а е засекогаш.

Со лесно.

 

[JETKUNDO]

[1] Став на место. Година дена сте заедно, сте поминале низ сито и решето заедно (повеќе изгледа ти си поминал) и уште имаш некакви чувства за неа. Доколку до толку сакаш да си со неа, ќе бидеш со неа, макар и те мотала околу малиот прст цело време.
На тебе е да процениш: дали повеќе ти значи твојата гордост за да не дозволи да се однесува како сака со тебе (дури и со можноста да оди во друг град за потенцијално да се мува со муваторот) па да останете раскинати, или ќе се погазиш себе си за да бидеш со неа.

[2] Според ова, нејзе ѝ е поважно да има физички контакт со некој којшто повеќе сака да има само физички контакт, отколку да има некој дечко којшто ќе се обидува да ѝ угодува и да има врска со него. Моментот „не те заслужува“ е веројатно точен: ти си далеку позрел отколку што е таа и нејзе ѝ треба време за да достигне до твоето ниво. Ти си видел потенцијал кај неа и гледаш дека сега ѝ се остварува, но таа ти раскинала, а ти во тој момент си прифатил. Крај на приказната. Барај друга девојка.


Целото ова време ти си мислел дека таа е совршена *за тебе*. Во ниту еден момент не ти текнало дека таа прво треба да биде совршена *за себе*, т.е. за неа самата, пред да може да биде совршена за кој и да е друг. Ѝ требало време за да се најде; можеби се нашла и можеби сфатила дека не сака да биде совршена за тебе, туку за некој друг. А можеби ѝ треба уште време - сепак има само 16 години, а ти 18.

А луѓето се менуваат, верувај. Но прашање е дали тоа ќе се случи сега за вас - луѓето се менуваат откако ќе научат некои работи од животот и ќе направат *промислена* одлука што да прават со тоа свое знаење. Со самиот факт што ти си знаел од почетокот дека таа е вистинската за тебе, ти си започнал многу посреден емоционален живот од неа. Но *таа* не била спремна да стаса на тоа рамниште. И треба да го почитуваш тоа, бидејќи таа е човек за себе и треба да се развие како што *таа* мисли дека треба.

Можеш да се најдеш со неа за последен пат и да ѝ кажеш дека навистина си сметал дека таа е вистинската и дека дури сега, после толку многу перипетии, таа според тебе станала совршена. И дека ти е жал дека нема да биде совршена за тебе и дека не сте успеале поради какви и да се причини, но дека се надеваш дека ќе биде совршена за некој друг, бидејќи, и покрај сè, сакаш да биде среќна.

И потоа остави ја да си оди со својата среќа, бидејќи тоа е единственото нешто што можеш да го направиш: да ја пуштиш да биде среќна.

Велат, ако некого/-ја сакаш, пушти го/ја да си оди. Ако не се врати, не бил/-а за тебе. Ако ти се врати, твој/-а е засекогаш.

Со лесно.

Потполно се согласувам со тебе...но проблемот лежи во тоа што,она сака да се смириме.Јас бев тој што сакаше да биде вака...но сега се каам за тоа.Сакав да ја оставам,поради тоа што сите на кои што ја кажав приказната,ми кажаа дека нема никогаш да се смени,дека тоа што го направила не сум го заслужувал,дека џабе трошам време на неа...но сепак,се смени.Мислам дека напоменав,сменета е веќе 5-6 месеци откако е со мене...но,јас сум таков карактер,кој што теешко заборава,но опростува,бидејќи да не и простев ќе немаше да прогураме година и кусур заедно.А дека ме сака сигурен сум дека е така...но не знам стварно колку е исправно да ја оставам,само поради тоа што некогаш во текот на врската била "лоша" ете така да го наречеме тоа...од една страна,била дете,и уште е,имаше само 15 години,леташе во облаци,ме гледаше како некој што само сака да ја сврти како и сите други и толку,и требаше време да сфати дека не е така...од друга страна,ако ме сакала,веројатно немала да ги прави сите тие грешки...од трета страна,се плашам да ги потрошам,да кажам,најубавите години од животот,со некој кој што не го заслужува тоа,со некој што не размислува исто како јас...знаеме сите какви муабети можат да ти направат другарите кога ќе им го кажеш ова што ми се дешава...брат батали ја,еби други,еби ја оваа ти се пушта,еби ја онаа ти се пушта...и кога го слушам тоа се прашувам дали треба така...но искрено не се гледам како таков тип на човек..не дека никогаш нема да ебам друга или нешто такво,ама ете сепак периодов се осеќам така...

не знам дали е исправно,да простам и да заборавам на тоа што било,на сметка на тоа што ете сменета е,знам дека ме сака,и јас ја сакам,не знам стварно дали се доволни 5-6 месеци за да се смени човек...не знам ни дали вреди на овие години да се има озбилна врска,или подобро е да бидам како сите,а искрено никогаш не сум сакал да бидам како и сите останати,во ниту еден поглед..дали е тоа облакање,искачање,мислење,понашање...

 

[MAJA 345]

Потполно се согласувам со тебе...но проблемот лежи во тоа што,она сака да се смириме.Јас бев тој што сакаше да биде вака...но сега се каам за тоа.Сакав да ја оставам,поради тоа што сите на кои што ја кажав приказната,ми кажаа дека нема никогаш да се смени,дека тоа што го направила не сум го заслужувал,дека џабе трошам време на неа...но сепак,се смени.Мислам дека напоменав,сменета е веќе 5-6 месеци откако е со мене...но,јас сум таков карактер,кој што теешко заборава,но опростува,бидејќи да не и простев ќе немаше да прогураме година и кусур заедно.А дека ме сака сигурен сум дека е така...но не знам стварно колку е исправно да ја оставам,само поради тоа што некогаш во текот на врската била "лоша" ете така да го наречеме тоа...од една страна,била дете,и уште е,имаше само 15 години,леташе во облаци,ме гледаше како некој што само сака да ја сврти како и сите други и толку,и требаше време да сфати дека не е така...од друга страна,ако ме сакала,веројатно немала да ги прави сите тие грешки...од трета страна,се плашам да ги потрошам,да кажам,најубавите години од животот,со некој кој што не го заслужува тоа,со некој што не размислува исто како јас...знаеме сите какви муабети можат да ти направат другарите кога ќе им го кажеш ова што ми се дешава...брат батали ја,еби други,еби ја оваа ти се пушта,еби ја онаа ти се пушта...и кога го слушам тоа се прашувам дали треба така...но искрено не се гледам како таков тип на човек..не дека никогаш нема да ебам друга или нешто такво,ама ете сепак периодов се осеќам така...

не знам дали е исправно,да простам и да заборавам на тоа што било,на сметка на тоа што ете сменета е,знам дека ме сака,и јас ја сакам,не знам стварно дали се доволни 5-6 месеци за да се смени човек...не знам ни дали вреди на овие години да се има озбилна врска,или подобро е да бидам како сите,а искрено никогаш не сум сакал да бидам како и сите останати,во ниту еден поглед..дали е тоа облакање,искачање,мислење,понашање...

Ti ke se smiris so tipkata, garant. Napraj go toa, zosto ti i taka mislis deka uste moze da se spasi vrskata, i ok e toa, daj i use edna sansa.
Valjda po nekoe vreme ke uvidis i sam deka taa ic ne e za tebe i ne ti treba, pa nekoi raboti ke ti se razjasnat. Dodeka sam ne si sfatis nekoi raboti, dzabe lomotime ovde.

 

[langelina]

Ќе се обидам да објаснам што е проблемот...значи вака,иддев со девојче кое што е 2 години помало од мене...јас во глобала сум повлечен дечко,не сум ништо посебно,секогаш сум имал неколку девојчиња што ми се пуштале,но ете сум бил повлечен и не ми пленела секоја поглед,туку со сите сум се држел на дистанца,ама не сум ги отпуштал,туку флертав со нив..не сум имал многу девојки пред неа,на прсти се бројат..за моите години сум далеку по стабилен,за разлика од моите врсници,и тоа не го кажувам јас туку секој кој што разговарал со мене и кој што ме познава...за разлика од мене,девојчево кое што кога почнавме имаше 15 години...беше од оние девојчиња кои што не го биеа баш убав глас,имаше бајаги удварачи,со еден збор лабаво девојче,не сакам со друг збор да ја наречам,бидејќи за мене никогаш не била тоа,иако направила премногу работи за слободно да ја сматрам за таква.Од секогаш сум мислел дека нема никогаш да паднам на такво девојче...НО,се случи чудо...уште првиот ден кога ја видов,решив дека ќе биде моја..многу другари пробуваа да ја земат,ама она во тој период имаше муватор,со кој што од други дознав дека и било убаво,дека го сакала и се тоа...но не се откажував...ја бркав,и се пуштав,и стана моја.Се смувавме,после некое време и ми стана девојка.Бев пресреќен,искрено...од секогаш сакав да имам девојче покрај мене кое што ќе биде мое,што ќе нема да се срамам да кажам дека е моја,на која што ќе и дадам се што имам,сета љубов,ќе ја прошетам на секое можно место,ќе го поминувам секкое слободно време со неа,ќе и ги кажам сите маки,тајни,и среќни моменти...но,она долго време беше лабава...правеше многу глупости..муваторот и се наоѓаше во друг град,каде што имаше роднини со мали бебиња,конкретно братучеди,па секој втор викенд се вадеше дека иде во градот само ради бебињата..но знаеше често и да излезе во град.Е тие вечери...беа најтешките.Нема збор да се опише тоа...често знаеше да ме излаже,да не крене на телефон кога ја барам со изговор дека не го слушнала,или го слушнала ама неможела да крене од гласна музика..пробував,пробував секогаш да ја убедам дека не треба така,и дека ќе капка по капка ќе прекипе чашата...ме убедуваше дека ќе се смени,но тоа траеше,и траеше...на секој месец,најмногу два,се случуваше по една поголема грешка,од нејзина страна...дали ме излажала,дали сокрила,не битно...но јас поминував преку се...и покрај лошите работи,верував дека ќе се смени...но,јас сум таков карактер кој што простува ама не заборава.Постојано и ги кажував тие работи,аха тогаш така направи,зошто тогаш онака направи...и тоа ја погодуваше и неа,а мене исто така...раскинувавме неколку пати,но ЈАС бев тој што се враќаше,бидејќи неможев да издржам...многу пати паѓав на нејзините солзи,на нејзините зборови,и се враќав...ме болеше помислата дека она,моето најдраго нешто,се измачува поради мене,иако свесен дека се измачува ради нејзините постапки,поради кои добиваше такви реакции од моја страна...сите другари,бидејќи имам поголем круг на луѓе,ми кажуваа,брат,не е за тебе...ќе се заебеш.Но не сакав да верувам во тоа,и стварно беше добра...беше токму онаква каква што сакав да имам покрај себе.Се додека...не направеше глупост.И баш поради тие особини,кои што ги сакав кај неа,поминував преку сите нејзини грешки...но кога ќе згрешеше срце ми се кинеше,бидејќи не го заслужував тоа,а и она самата го признава тоа,бидејќи со ништо,буквално ништо,не и допринесував за да прави така...последните неколку раскинувања,ја учев ЈАС,не друг,туку ЈАС,дека не треба да се нервира ради мене,дека не сум вреден,само поради тоа што сакав да не се измачува..бидејќи сум глуп,кретен,дебил,кој што сам на себе си даде автогол.Во последен период,мислев дека е кончено време да ставам крај на врскава..од страв дека пак ќе се вратам поради нејзините солзи и нервирања,и кажав дека почнувам да ја отсакувам,дека ми здосадсува...мислев дека така ќе ме отсака и она,па јас на раат ќе можам да си го терам животот,да ебам други,да искачам,бидејќи повеќето другари ми зборат дека сега треба да го живеам животот,да искачам,да ебам,да правам што сакам,а не да бидам во озбилна врска...и стварно пвоерував во тоа.Но,она,баш сега се смени...поточно,последниве 5-6 месеци...нема направено апсолутно ништо..нема погрешено,нема никаква сумља.

Со другари што разговарав,ми викаат,оној стандард муабет-дроља само еднаш стануваш и дроља си засекогаш..дека не вредела,дека утре пак ќе направи исто,дека можеби крие,дека неможе да и се верува..од друга страна,со женско што сум разговарал,ми кажува дека можеби се сменила,дека тоа што го правела било израз на нејзините години,дека била тогаш сеуште мала,незнаела што прави,и дека може човек да се смени..истото ми го тврди и Она,дека се сменила,дека тогаш била таква и таква,но требало време да се смени,дека е сменета...Искрено,сакам да верувам,премногу сакам да верувам дека е сменета..сакам да се вратиме на старото,но ми е страв...станав пичка,и ми е страв.Ми е страв дека не е сменета...дека ме отсакува,дека и да се смириме,она ќе биде таа што ќе ме остави,во најлош случај за друг..иако она,сето ова бурно го отфрла...

Не знам стварно,не знам дали е исправно да се раскине ради тие причини кои што ги кажав,иако највеќе ме боли што е стварно сменета,веќе 5 месеци...и не знам колку е точно тоа,дека само сега можеш да живееш живот...за некој месец полнам 18 години,и не знам што е најпаметно..

Дечко,

јас ќе се задржам на болдираните реченици.

Ти сакаш девојка - трофеј, за покажување, за фалење. Тоа не е љубов. Никој не сака да се чувствуа како предмет. Можеби во почетокот годи, но многу бргу станува заморно и неубаво.
Си се вљубил во девојка што е сосема спротивна на твојот идеал. И тоа според рекла-казала што си чул од другите.
Но најголемата глупост е што си дозволил твоите другари да ти ја олајаваат девојката. Да дозволиш некој за девојката да ти вика дека е дроља? Па со кој памет бе дечко? Каква е, таква е, твоја девојка е.

Велиш простуваш, ама не забораваш. Се ежам од такво лицемерство и умисленост. Шо се занесуваш бе? Демек ти светецот, па и простуваш, а таа грешницата треба да пази како дише, оти ти не забораваш?! Таквото простување земи си го и бутни си го знаеш каде.
Од друга страна, тебе на некој начин те привлекува што е таква брлива, што ти приредува глупости. Ама сега е смирена и ти не знаеш која е таа навистина. И со сет памет, наместо да разговараш со неа, ти пак одиш на консултации. Браво за тебе.


Да се живее животот значи да правиш она што го сакаш, условно со оние што сакаш. Значи ако ти е убаво да бидеш со една девојка и ако си со неа, ти го живееш животот.

Според мене, подобро е да раскинете. Штом си толку сомничав, нема смисла да сте заедно. Штом си на птрек да не направи некоја глупост, тури му пепел. А и девојката ќе се осеќа цело време како да полага амтура.
Најди си некоја без досие и живеј го животот.

 

[JETKUNDO]

Дечко,

јас ќе се задржам на болдираните реченици.

Ти сакаш девојка - трофеј, за покажување, за фалење. Тоа не е љубов. Никој не сака да се чувствуа како предмет. Можеби во почетокот годи, но многу бргу станува заморно и неубаво.
Си се вљубил во девојка што е сосема спротивна на твојот идеал. И тоа според рекла-казала што си чул од другите.
Но најголемата глупост е што си дозволил твоите другари да ти ја олајаваат девојката. Да дозволиш некој за девојката да ти вика дека е дроља? Па со кој памет бе дечко? Каква е, таква е, твоја девојка е.

Велиш простуваш, ама не забораваш. Се ежам од такво лицемерство и умисленост. Шо се занесуваш бе? Демек ти светецот, па и простуваш, а таа грешницата треба да пази како дише, оти ти не забораваш?! Таквото простување земи си го и бутни си го знаеш каде.
Од друга страна, тебе на некој начин те привлекува што е таква брлива, што ти приредува глупости. Ама сега е смирена и ти не знаеш која е таа навистина. И со сет памет, наместо да разговараш со неа, ти пак одиш на консултации. Браво за тебе.


Да се живее животот значи да правиш она што го сакаш, условно со оние што сакаш. Значи ако ти е убаво да бидеш со една девојка и ако си со неа, ти го живееш животот.

Според мене, подобро е да раскинете. Штом си толку сомничав, нема смисла да сте заедно. Штом си на птрек да не направи некоја глупост, тури му пепел. А и девојката ќе се осеќа цело време како да полага амтура.
Најди си некоја без досие и живеј го животот.

Не сум дозволил никогаш да ја опејуваат додека бевме заедно,погрешно читаш.А и да,можеби и во мене лежи целиот проблем...се додека јас не се решам дали ќе заборавам и нема да пререкувам,нема да бидеме заедно,тоа е факт.

 

[Sky*]

Некој инбокс.

 

[Natural-girl]

Потполно се согласувам со тебе...но проблемот лежи во тоа што,она сака да се смириме.Јас бев тој што сакаше да биде вака...но сега се каам за тоа.Сакав да ја оставам,поради тоа што сите на кои што ја кажав приказната,ми кажаа дека нема никогаш да се смени,дека тоа што го направила не сум го заслужувал,дека џабе трошам време на неа...но сепак,се смени.Мислам дека напоменав,сменета е веќе 5-6 месеци откако е со мене...но,јас сум таков карактер,кој што теешко заборава,но опростува,бидејќи да не и простев ќе немаше да прогураме година и кусур заедно.А дека ме сака сигурен сум дека е така...но не знам стварно колку е исправно да ја оставам,само поради тоа што некогаш во текот на врската била "лоша" ете така да го наречеме тоа...од една страна,била дете,и уште е,имаше само 15 години,леташе во облаци,ме гледаше како некој што само сака да ја сврти како и сите други и толку,и требаше време да сфати дека не е така...од друга страна,ако ме сакала,веројатно немала да ги прави сите тие грешки...од трета страна,се плашам да ги потрошам,да кажам,најубавите години од животот,со некој кој што не го заслужува тоа,со некој што не размислува исто како јас...знаеме сите какви муабети можат да ти направат другарите кога ќе им го кажеш ова што ми се дешава...брат батали ја,еби други,еби ја оваа ти се пушта,еби ја онаа ти се пушта...и кога го слушам тоа се прашувам дали треба така...но искрено не се гледам како таков тип на човек..не дека никогаш нема да ебам друга или нешто такво,ама ете сепак периодов се осеќам така...

не знам дали е исправно,да простам и да заборавам на тоа што било,на сметка на тоа што ете сменета е,знам дека ме сака,и јас ја сакам,не знам стварно дали се доволни 5-6 месеци за да се смени човек...не знам ни дали вреди на овие години да се има озбилна врска,или подобро е да бидам како сите,а искрено никогаш не сум сакал да бидам како и сите останати,во ниту еден поглед..дали е тоа облакање,искачање,мислење,понашање...

Глеам сигурност и сеа коа викаш дека е сменета, и претходно коа викаш дека била "лоша". Колку често ја испрашуваш на телефон?

 

[JETKUNDO]

Глеам сигурност и сеа коа викаш дека е сменета, и претходно коа викаш дека била "лоша". Колку често ја испрашуваш на телефон?

Не ти го сфаќам прашањето ? не ја испрашувам воопшто на телефон,сигурноста ми е од нејзините постапки,а не од мислењето дека можеби е сменета,или можеби била "лоша".

 

[Natural-girl]

Не ти го сфаќам прашањето ? не ја испрашувам воопшто на телефон,сигурноста ми е од нејзините постапки,а не од мислењето дека можеби е сменета,или можеби била "лоша".

Како можеш конкретно и сигурно да знаеш дали овие месеци е подобра, а порано била полоша?

 

[JETKUNDO]

Како можеш конкретно и сигурно да знаеш дали овие месеци е подобра, а порано била полоша?

Ти одговорив веќе,по нејзините постапки..

 

[Natural-girl]

Ти одговорив веќе,по нејзините постапки..

Све дочекуваш ко на нож, не ми треба хитен одговор, ниту те закачам, напротив можеш и да не ми одговориш. Ако веќе одговараш, одговори конкретно, кои се постапките сега vs. порано, и од каде знаеш и знаешЕ што прави додека не зборувате на телефон и не се гледате.

 

[JETKUNDO]

Све дочекуваш ко на нож, не ми треба хитен одговор, ниту те закачам, напротив можеш и да не ми одговориш. Ако веќе одговараш, одговори конкретно, кои се постапките сега vs. порано, и од каде знаеш и знаешЕ што прави додека не зборувате на телефон и не се гледате.

Не,не дочекувам на нож,туку правам рефреш постојано на форумов,бидејќи ме интересираат мислењата,и не мислам ништо такво,да не сакав да ме закачаат немаше да пишам,нели..конкретно,нема ништо од тоа што го имаше правено...не иде во тој град,ја немам фатено дека ме лаже последниве 5-6 месеци,немам фатено ништо сомнително дали на фб,мобилен,немам слушнато ништо..претходно,и идела,и сум фаќал работи по фб,по телефон...а за тоа што прави додека не сме заедно,тоа никој неможе да знае за никого.Не сум,и не сакам да бидам толку забеган за да и за тоа се замарам...а и да се замараш,неможеш никако да дознаеш,освен ако не ангажираш да ја следат,да ја озвучиш,да и ставиш камери по дома,да и прислушкуваш телефон..а тоа е веќе ментална болест,не би идел до тој левел.

Не знам колку си прочитала се,но главниот проблем е тоа што немам сеуште заборавено,на моменти кога ќе се потсетам на сите работи,знам да и плеснам во фаца,да се искарам поради тие работи..

 

[Erich Zann]

Јеткундо, ако ти е убо продолжи да тераш и не слушај совети како тоа таа ќе си биде расипана, ќе си покаже роговите, ќе наебиш понатаму и така натаму. Терај, сакај ја, чувај ја и ако наебиш да не кукаш како плачипичка и да го прифатиш ризикот и да се носиш со истиот. Ти треба сам да одлучиш. Биди спремен на се, и уживај во тоа што те радува и ти чини задоволство. Од друга страна и не го тормози претерано девојчето и така.

 

[blue ladybug]

Не,не дочекувам на нож,туку правам рефреш постојано на форумов,бидејќи ме интересираат мислењата,и не мислам ништо такво,да не сакав да ме закачаат немаше да пишам,нели..конкретно,нема ништо од тоа што го имаше правено...не иде во тој град,ја немам фатено дека ме лаже последниве 5-6 месеци,немам фатено ништо сомнително дали на фб,мобилен,немам слушнато ништо..претходно,и идела,и сум фаќал работи по фб,по телефон...а за тоа што прави додека не сме заедно,тоа никој неможе да знае за никого.Не сум,и не сакам да бидам толку забеган за да и за тоа се замарам...а и да се замараш,неможеш никако да дознаеш,освен ако не ангажираш да ја следат,да ја озвучиш,да и ставиш камери по дома,да и прислушкуваш телефон..а тоа е веќе ментална болест,не би идел до тој левел.

Не знам колку си прочитала се,но главниот проблем е тоа што немам сеуште заборавено,на моменти кога ќе се потсетам на сите работи,знам да и плеснам во фаца,да се искарам поради тие работи..

Никогаш и нема да заборавиш. Откачи ја, најди си девојче кое ти одговара. Еднаш загубена доверба, тешко дека ќе ја вратиш назад.

 

[JETKUNDO]

Јеткундо, ако ти е убо продолжи да тераш и не слушај совети како тоа таа ќе си биде расипана, ќе си покаже роговите, ќе наебиш понатаму и така натаму. Терај, сакај ја, чувај ја и ако наебиш да не кукаш како плачипичка и да го прифатиш ризикот и да се носиш со истиот. Ти треба сам да одлучиш. Биди спремен на се, и уживај во тоа што те радува и ти чини задоволство. Од друга страна и не го тормози претерано девојчето и така.

Единствено од што ми е страв,е дали јас сум она што стварно и треба...дали повеќе не трага по она што го оставила од дамна,или сеуште има емоции во неа кон таа личност...бидејќи подолго време од нашата врска,укажуваше на тоа дека сепак трага по таа личност...желбата да иде таму,желбата да му гледа слики на фб,еднаш ја фатив и во лага како му се јавила,демек,по грешка стиснала на неговиот број...тоа е нешто најмногу што ме измачува...пошто она кај мене е далеку на прво место,не сум сигурен дали и кај неа го држам и јас истото место...сум пробал многу пати да ја натерам,со убаво,да ми каже,но секогаш негира,ми кажува дека се тоа е завршено...од една страна,зошто би идела со мене година и 2 месеци ако трага по друг,а пак од друга страна,зошто првите неколку месеци,покажуваше знаци на тоа дека сепак осеќа нешто кон него...тоа е најголемиот прашалник кој ми виси во глава,уште од самиот старт,но го тргав на страна бидејќи не сакав воопшто да помислам дека е така,сакав да се убедувам дека сме на исто рамниште,и јас,и она..