Абе јас сум млада/мала, седумнаесет ги имам, со дечково почнавме со секс годинава без да сме во врска, односно претходно меѓу мене и него имало само лапање и драпање. Не велам дека се каам или дека ми е криво што сум стапила во сексуални односи со него, затоа што дечкото ме привлекува и психички, а уште повеќе физички. Ме пали, знае да ме задоволи и јас него, ама сето ова го започнав без никакви чувства за него, само привлечност. Е тоа малку ме кочи, затоа што имам некаква грижа на совест дека он за некое време може ќе почувствува нешто, ете веќе му се пружи прилика за друга, ама он рече дека со мене му е убаво и дека не би ме менувал. И да отиде со другата нема да ми биде криво, ниту пак ќе бидам повредена, туку на пример мене ако ми се пружи прилика за бившиот јас без размислување (барем од оваа гледна точка) би отишла со бившиот. Тоа ми е најголемиот проблем, страв ми е да не го повредам. А и проблем ми е што сега почнав да добивам информации како одредени биле љубоморни затоа што јас сум „со“ него (да речеме дека сме во врска, ама ништо не е официјално) и постојано девојчето се обидува да му се упика и да го смува, ама не и успева. Проблем ми е поради тоа што не чувствувам љубомора (како што сите очекуваа) туку ми е сеедно, дури ми доаѓа да и кажам да си го земе ако толку многу го сака и дека ја би се тргнала доколку сум толкава пречка во остварувањето на нејзините цели.
Значи збркана сум целата, ни самата не знам како точно да го поставам прашањето, ниту како да ја поставам целта на муабетов... се надевам ме разбра. Не ми е до тоа да одам да имам секс со друг ако он во моментот не може затоа што нема да отидам, ниту за тоа да не помислам дека имам секс со Бред Пит додека имам секс со него, туку проблем ми е тоа што ми е шубе да имам нешто со него без емоции и без да сме во врска, излегува нешто ко friends with benefits, а на овие години баш и не е во ред тоа. Што знам.
Затоа што ниту тој не сака врска, ниту јас. Никогаш не сум се чувствувала спремно за врска, затоа што според мене тоа е обврска и сметам дека луѓето се менуваат кога се во врска. А он не сака затоа што нема добро искуство со претходните две девојки, а всушност самиот тој е виновен и самиот тој ги има изневерувано. А инаку да, му се допаѓам дури и повеќе од тоа што сметав.
Во однос на здебелените: имаш 17 години и сте „пријатели со бенефиции“ - токму сега е времето за тоа. Зарем сакаш да ги накачиш 40-тина години за да се однесуваш така? Сега е време да се искусат тие работи.
Инаку, супер што прво сте се лапале/драпале, а дури сега сте на секс. Тоа само кажува дека вашето пријателство еволуирало со време и дошол моментот да се секснете. Од таа страна и двајцата созревате еден со друг и за друг.
Велиш дека не би ти било проблем некоја друга да го ќари? Ај намести ѝ го другаров на некоја твоја другарка, па види како ќе се чувствуваш. Причината што велиш дека не би ти било криво е зашто, како што велиш „постојано девојчето се обидува да му се упика и да го смува, ама не и успева“. Ти не чувствуваш љубомора зашто си *сигурна во другарот* и знаеш дека тој нема да се сексне со друга додека е со тебе. Со други зборови, *тој е во врска со тебе* и се однесува така, иако вели дека не сака врска - се важи само она што се прави, не она што се збори.
Дали си ти во врска со него? Велиш, кога би имала шанса да му се вратиш на бившиот, веднаш би му се вратила... Па викни го на кафе и види дали има шанса. Разговарајте и види каде стоиш. Ако нема, другарот е, нели, тука.
Е сега, што ако има? Ќе му кажеш на другарот, нели, од чиста почит. Велиш дека би му било криво (како што и би било нормално), но дали тоа ти е тебе важно? Кога би измерила, дали тоа што би му било на другарот криво би ти било помалку или повеќе важно од тоа што ќе се вратиш кај бившиот?
Тоа е основата на врските: прави што ќе правиш, но мислењата и чувствата на партнерот секогаш земај ги предвид. Не си веќе сама, без разлика што и да сакаш да мислиш. Другарот е покрај тебе и ќе биде покрај тебе, сè додека не направиш напор веќе да не биде покрај тебе (треба да вложите приближно исто онолку енергија за да се раздвоите, колку што сте вложиле за да се споите. Дел од енергијата може да ја олесни некое трето лице ако би се вмешало меѓу вас. Ова е приближен начин на пресметка на тоа колку ти вреди да останеш со тековниот партнер или да престанеш да бидеш со него).
Според мене, вашата врска се развивала како што треба и дошла до стадиум кога еден на друг сте си доволни. Кој што сака нека каже, вие вашата врска ја водите онака како што вам ви одговара. Ако добро разбирам, со другаров може да комуницирате и да разговарате за сè и сешто, па мислам дека така и треба да правите. Секогаш пред да напишеш на форумов, поразговарај со него - тоа е она што стандардно се прави во една врска меѓу два партнери. Дури и ако му кажеш дека те измачува мислата за бившиот, може да му дадеш идеја на другарот и тој да направи сè за да ти биде пријатно со него и дури и некои работи што биле кај бившиот, а што ти си ги сакала, да сака да ги превземе на себе, за да ја разубави врската на начин на којшто ти сакаш.
Сè додека имате отворена комуникација со другарот, вашата врска ќе се развива правилно. Физички сте созреале до момент да бидете компатибилни. Сега е моментот да созреете и духовно, а тоа се прави со комуникација. Разговарајте за сè, без да ви биде страв. Така, вашата врска само ќе се зајакнува.
Со лесно.
...последните неколку месеци двете почнаа да се гледаат со друг поглед. Зачестија дружбите меѓу нив, бескрајни телефонски разговори, и чести патувања на шопинг. на мое инсистирања ми признаа дека се заљубени една во друга и тоа буквално слепо заљубени. Е тука е мојот проблем....се чувствувам одговорен и не знам како да ги одвратам од намерата да продолжат заедно, посебно што едната е мажена и има детенце од 4 години.
