Сеќавања болни... Солзи кои се будат во моите очи, и само едно срце кое сеиште не престанува да чука, со надеж повторно да ја види онаа за кого вреди да се живее... Но поминуваат години, времето одминува, заборавот е единствениот спас но, безцелосно вљубеното но повредено срце не го дозволува...