Тука имаме различно мислење, по мене тоа ее турист, ниту сее идентификува со клубот ниту со неговите вредности... а истиот е наавијач ради глобализацијата и ради тоа што истата му овозможила да се заљуби у игра на некој играч или некој стил на игра, но тоаа не значи дека утре нема да се заљуби у друг играч и друг стил на игра.
Наполи, Хајдук Сплит, Ривер Плата никогаш не изгубиле подршка од своите навијачи а сите имаат во одреден временски период ужасни резултати.
Значи,но немора да е пресудно... и ден денеска ради одредени вредности навијачите се приклонуваат кон еден или друг клуб... секако управата ако во одреден период работела добро го издиганала клубот на шампионско ниво, но ако утре некоја управа работи лошо и клубот има лоши резултати тие навијачи нема да се откажат од тој клуб ради погоре наведеното.
не е ова баш сосема точно и е предмет на широка дискусија, но ЦЗ секогаш важел за Београдски/ Српски клуб,а тоа ке го приметиш од структарата на играчи од нивно основање, секако после се менувале со текот на времето но во основа останало тоа, Партизан важел за Југословенски клуб исто така тоа можеш да го видиш од играчите при негово основање, Динамо Загреб за Хрватски, Хајдук Сплит како еден од постарите за Далматински, Вардар за Македонски клуб...Паок важел за клуб на Грци од мала азија кои се населиле во денешна егејска македонија после Грчко-Турската војнаа, Арис клуб на грците од Солун, Панатинаиокос воен клуб, Олимпијакос народски клуб....
Холандија, Италија, Немачка, Данска ако ги ставаш во западна европа и Чешка, па и Грчка имаат и те како солидна ултра култура, така да далеку се од умирање.
Уште овој пост и се повлекувам, да не бидам уште повеќе досаден.
Па веќе одреден период и ретко кој се одлучува да навива за некој клуб поради делење на некакви вредности, туку поради неговото опкружување (семејство, училиште, улица) или поради тоа што ќе им се допадне некој фудбалер или клуб како игра. Овие два принципа важат без разлика дали си во Мадрид, Скопје или Сеул и си одлучил да навиваш за Реал. Со тоа што првиот принцип повеќе важи за тие во Мадрид, а вториот за Скопје и Сеул. Какви вредности дели тоа дете од Мадрид што на 10 години вика како лудо на трибини или пред телевизор и веќе одлучило за кој тим ќе навива?
Се сложувам јас дека има специфични средини, дека некаде тие врски (клуб-локална заедница) се посилни, а плус и тоа што го пишав за веќе поделени карти и клубови кои што биле успешни и ги задржале тие конекции... Не негирам јас дека постојат такви клубови. Но не се тие од Господ дадени (да не играле во први лиги и освојувале титули, тешко дека ќе делеле некои вредности и денес, туку ќе биле заборавени), поради Х причини тие клубови израснале во тоа што се, поради Y причини и други клубови ќе бидат големи и (а и се) или ќе створат поинакви конекции со навивачи.
Зошто мора да е статичен тој процес, кој никогаш и не бил статичен?!
А кога веќе ќе се определи некој да навива за одреден клуб, без разлика од која причина, тој тешко менува потоа клуб.
Значи за мене е клучен успех, тоа го прави или направило некој клуб голем и така ќе биде во иднина. Без успех, во било какви рамки, не настануваат големи клубови, а може да опстанат, но ако неуспехот е катастрофален (втора, трета лига), неколку децении, тогаш веќе може да се зборува за клубови кои што во одреден период биле големи.
За овие формирани во Југославија после 2СВ... Сум почнал да читам и да разговарам со луѓе, со намера дека ќе го потврдам тоа што ти го пишуваш, а и јас сум го мислел, но не е така. Клубовите не се формирани да бидат национални репрезенти, напротив... Нормално дека повеќето од Србија ќе навиваат за ЦЗ или Партизан, затоа што тие клубови им биле географски близу, во Белград студирале, оделе поради работа, имале роднини, па стапиле некако во контакт со овие два клуба.
Србите и Хрватите од Сарајево претежно навивале за Жељезничар (најмногу и живееле во тој дел од градот), а Србите во Загреб навивале во голем број за Динамо. Хрватите од Херцеговина повеќе гравитирале кон Загреб, па нормално и за Динамо да навиваат, исто како Србите од тој дел што гравитирале кон Белград.
Нормално дека за ДЗ навивале повеќе Хрвати, а за ЦЗ навивале Срби, но не за да покажат дека се големи Срби и Хрвати, туку затоа што еден клуб е од Загреб (кај што живеат Хрвати), а друг од Белград каде што живееле Срби, но и кон кој град гравитирале други Срби.
А и во Југославија голема улога за одбирање на клуб влијаел некој познат фудбалер или успех на клуб. Па и генерациски може да се види дека не мал број ги избирале клубовите затоа што во тој период биле успешни.
До промена на перцепција, која важи и денес, почнува во втората половина на осумдесетите. Тогаш почнува полека да се турка тој национален наратив. Поточно националното прашање дошло до израз, сојузните раководства и сојузните служби и преку клубовите се налепуваат на тој бран, меѓу другото и за подобро да ги водат процесите. Иако ни тогаш не е направен реска поделба, која се прави со почеток на војната.
Твојата Црвена Звезда, станува "српски национален клуб", не затоа што е формиран како таков, туку како последица на доаѓање до израз на националното прашање во Југославија, па со се поголемо потенцирање на националното чувство на навивачите и со мешање на службите и се прилепува како дефинирачки тој национален елемент.