Да се надодадам само. Веќе постои инфраструктура и организација низ која може да се спроведе истото. Работничките Универзитети. Сите тие локални факултети и дисперзирани студии треба да се укинат и да се заменат со достапни стручни обуки каде што секој граѓанин би имал право да посети да кажеме по еден курс бесплатно на секој 4-8 години ( со услов на пример дека не смее да пропушти повеќе од 10% од предавањата или треба да плати). Заварување, Електричари, ИТ, Водоводџии, Механичари, работа со гипс картон, обуки за управување со тешка механизација, шиење/кроење, земјоделство/сточарство/овоштарство/пчеларство, масажери, медицински сестри итн ... .
Така би се создал еден систем кој би имал повеќе бенефити:
- Реквалификација на кадар во барани професии. Овдека не станува збор само за ИТ. Не може да се очекува во Македонија да се донесе каква било сериозна индустриска инвестиција ако истата нема никаков начин како да најде работна сила. Не е се во платите кои треба да се исплаќаат, колку сака нека се ниски, ако нема заварувачи и треба да ги обучуваат од нула они не ти доаѓаат.
- Луѓето и да не определат за таа струка за која посетувале настава сепак населението ќе се здобива со се повеќе вештини и ќе биде по-продуктивно.
- Ќе има државата сериозна база на податоци за тоа кои вештини ги има населението и со тоа ќе може да се прави каква таква продуктивна распределба на грантовите но и да се знае какви инвестиции да се бараат.
Дури и да се иселуваат тие што ги поминале курсевите, далеку повеќе пари ќе направат ( и пратат назад дома ) ако работат како квалификуван кадар, наспроти да работат по бутици, брза храна и собарки.
Сето ова секако би се одвивало во форма на вечерна школа со што би можело и да се вработуваат како предавачи веќе вработени лица наместо да се држат професори со полно работно време. Да цената најверојатно би била малку посолена за се да имплементира. Али едноставно необразованоста и немањето продуктивни животни вештини е голема рана на нашето општество која мора да почне да се решава.