Филмови, режисери, актери: Генерална дискусија

  • Креатор на темата Креатор на темата tha CaspeR
  • Време на започнување Време на започнување
@Josef K одлична рецензија на Blade Runner, мислата на Рене Декарт е најадекватна на целиот концепт на филмот.
 
@Josef K одлична рецензија на Blade Runner, мислата на Рене Декарт е најадекватна на целиот концепт на филмот.

Да. Рене Декарт се сомневал во се. Единствената работа што според него била сигурна било тоа дека се сомнева. А доколку се сомнева тоа значи и дека мисли. Прис токму тоа сакаше да го каже. Таа е сигурна во својата егзистенција бидејќи се сомнева и мисли. Дали една машина би имала такви квалитети? Не случајно собата на Ј. Ф. Себастијан е полна со кукли и играчки. За да се нагласи разликата меѓу нив и репликантите.
По мене Рој на крајот испаѓа повеќе човек од Декарт. Рој е свесен за крајот што му претстои. Жали за изгубените сеќавања. Тоа значи дека чувствува и го боли. Всушност самата причина поради која што репликантите се враќаат на Земјата, односно да се запознаат со “креаторот“ и да ја дознаат тајната на животот, кажува многу за начинот на кој се перципираат самите и какви суштества се.
Декарт е тотално дехуманизиран човек. Не случајно Рејчел го прашува Декарт: Have you ever retired a human by mistake? Излегува дека да. Не ни може да се каже дека е херој. Убива по наредба без да размисли дали нештата што ги “пензионира“ мислат и чувствуваат. На крајот сепак сфаќа и пребегнува со Рејчел.
 
провокација а? :)))

Не бе, нема филм на Финчер што не ми е добар, ама овој трет пат го прекинувам, а уште не стигнав до 1 саат гледање. Нема некако прича за да ме заинтригира што ќе се случува понатаму, досаден ми е.
 
Да. Рене Декарт се сомневал во се. Единствената работа што според него била сигурна било тоа дека се сомнева. А доколку се сомнева тоа значи и дека мисли. Прис токму тоа сакаше да го каже. Таа е сигурна во својата егзистенција бидејќи се сомнева и мисли. Дали една машина би имала такви квалитети? Не случајно собата на Ј. Ф. Себастијан е полна со кукли и играчки. За да се нагласи разликата меѓу нив и репликантите.
По мене Рој на крајот испаѓа повеќе човек од Декарт. Рој е свесен за крајот што му претстои. Жали за изгубените сеќавања. Тоа значи дека чувствува и го боли. Всушност самата причина поради која што репликантите се враќаат на Земјата, односно да се запознаат со “креаторот“ и да ја дознаат тајната на животот, кажува многу за начинот на кој се перципираат самите и какви суштества се.
Декарт е тотално дехуманизиран човек. Не случајно Рејчел го прашува Декарт: Have you ever retired a human by mistake? Излегува дека да. Не ни може да се каже дека е херој. Убива по наредба без да размисли дали нештата што ги “пензионира“ мислат и чувствуваат. На крајот сепак сфаќа и пребегнува со Рејчел.
Баш така, дистопијата и живеењето во неа најчесто води до дехуманизам, од овдека мајндстејтот на репликантите е на повисоко ниво од тој на луѓето, типичен пример е Декарт баш поради она што го спомна, небитни се нивните надчовечки способности, сврхата поради која се гонети е голем парадокс.

Не бе, нема филм на Финчер што не ми е добар, ама овој трет пат го прекинувам, а уште не стигнав до 1 саат гледање. Нема некако прича за да ме заинтригира што ќе се случува понатаму, досаден ми е.
Изглеа денеска од нешо друго си дефокусиран, феноменален е филмот, нараторство, кинем., build-up на негативец, перфекција! изгледај го до крај
 
Тhe Girl with the Dragan... sorry, Dragon Тattoo не е баш добро направен филмот. Книгата е предобар трилер/мистерија, кога ја почнав не можев да ја оставам... Ама филмот некако не ми се бендиса. За шведскиот зборувам, американскиот го немам гледано.
 
Да се повтарам па ?

Од филмоиве излзезени годинава можда 3 најлош ми е..полош ми е само Деца на Сонцето, и Малефисент пошто ми го силуваше детството

Шознам, мене ме држеше малку напнат, затоа се думам.

Денес баш бев на Деца на Сонцето. :D
Да бидам искрен, аt the time being бев заљубен, филмов има беспрекорна фотографија, одлична работа со камерата... ја мразам наши филмови, рака на срце, ама секој кадар скоро беше ко волпејпр. Ама ко типичен наш филм, драстично потфрли кај приказна, не дефинирани ликови, no plot whatsoever, ептен ништо да те замисли. И можеби паѓа под просекот, ама визуелно бев изненаден. Исти импресии имаа и другите луѓе шо го гледаа.

А Малефисент си рулаше, шшш.
 
Шознам, мене ме држеше малку напнат, затоа се думам.

Денес баш бев на Деца на Сонцето. :D
Да бидам искрен, аt the time being бев заљубен, филмов има беспрекорна фотографија, одлична работа со камерата... ја мразам наши филмови, рака на срце, ама секој кадар скоро беше ко волпејпр. Ама ко типичен наш филм, драстично потфрли кај приказна, не дефинирани ликови, no plot whatsoever, ептен ништо да те замисли. И можеби паѓа под просекот, ама визуелно бев изненаден. Исти импресии имаа и другите луѓе шо го гледаа.

А Малефисент си рулаше, шшш.
You know nothing wot

А бе првите пола саат од Сара Мејз Ранер ми беа ептен добри..ептеен..и после тоа онака паѓање се повеќе и повеќе
 
  • Ми се допаѓа
Reactions: wot
Гледаме сте зборале за Блејд Ранер погоре. Шознам... Разбирам се тоа влијателен филм, длабока филозофска етичка тематика, ова она... Ама некако мноооооогу бааааавно ми се развиваше приказната, колку и да е добра атмосферата, не е доволна за да ми го задржува вниманието на 100%. Искрено не уживав премногу во филмов. Крајот ми беше многу добар tho. 7/10... 7.5 ajде ради крајот.
Ајде фрлајте ги камењата спремен сум :нинџ:
 
Гледаме сте зборале за Блејд Ранер погоре. Шознам... Разбирам се тоа влијателен филм, длабока филозофска етичка тематика, ова она... Ама некако мноооооогу бааааавно ми се развиваше приказната, колку и да е добра атмосферата, не е доволна за да ми го задржува вниманието на 100%. Искрено не уживав премногу во филмов. Крајот ми беше многу добар tho. 7/10... 7.5 ajде ради крајот.
Ајде фрлајте ги камењата спремен сум :нинџ:
Не бе нема потреба, твој став и мислење си е, ама сепак треба да го образложиш подобро.
Реално, прв пат читам/слушам некој да коментира дека сторијата у Blade Runner се развива бавно, атмосферата напротив беше потешка пошо тоа е и целта на дистописките филмови.
 
Не бе нема потреба, твој став и мислење си е, ама сепак треба да го образложиш подобро.
Реално, прв пат читам/слушам некој да коментира дека сторијата у Blade Runner се развива бавно, атмосферата напротив беше потешка пошо тоа е и целта на дистописките филмови.

Приказната ми беше некако многу едноставна и праволиниска за sci-fi филм. Ништо посебно не се случи нити пак имаше некој посебно интересен дијалог, освен тој на крајот со Рој. Некако...незнам, ми немаше супстанца. Филмот многу повеќе беше фокусиран на атмосфера и ефекти отколку на приказна. А ефектите во тоа време можда биле нешто посебно и невидено ама од денешна гледна точка не ме импресионираа.
Кога реков дека атмосферата беше добра, не мислев добра во смисла на весела/позитивна, туку добра во смила погодена - таква каква што треба да биде во ваков филм. А како што кажав само добра атмосфера не ми e доволна за да уживам во филм.
 
Извинете за оф топик мислење, ама мислење за филм да пишам.

Пингвините од Мадагаскар- Топ (y) Ако ви се допаднале Мадагаскарите ќе ви се допадне и овој. Втора година по ред цртан е најдобра комедија на годината. Најверојатно во топ5 филмови годинава ќе ми биде..Пингвини (y)
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom