Шо бе син, син, не си на тацна ебаго. Народов мисли дека мора цел свет да се врти околу нив, и дека човек мора, ама значи МОРА да се фокусира во нивно удостојување и задоволување на потреба и тоа под хитно и одма.
Кој веба бе, сте пишале сте пишале, ако ми сака кафе че се напијам, че поручам, че одам до чаршија да си купам сончоглед, па тек че вратам ако не заборам.
Се случува човек да избезуми, сите си имам свои маки. Созреано суштество би ти пишало повторно на културен начин, во стилот да те потсети дека нешто пишал за да му вратиш ако знајш, а нема да се фати одма на игнорот, или одбегнувањето.
Некои работи ептен при срце си ги земаат, ито глупо при срце. Такво време дојде, порано се знаеше син е чоечко битие со онакво меџу нозе и толку. Сега види и нешто скроз без врска е.
