Абе тебе ти се плаче, ама двајцата мои дедовце се партизани со ордени, чико ми се бореше во 2001 година, еве зошто уште да постојат луѓе кои не го почитуваат основното да живеат во своја држава и да создаваат во неа.
За бизнис, ќе ви кажам како се успева, татко ми е механичар на тешки возила, работеше во една од големите градежни фирми што не се сеќавам која власт ги рокна на улица.(90-тите). Работеше тука, јас отидов стрнаство да спечалам за да отвориме фирма, сеа си работиме на релација Македонија-Косово-Бугарија, за поправка на мотори на тешки возила, заработуваме, плаќаме даноци, раниме фамилии. Кој сака да работи ќе работи кај и да е, тоа е точно, ама поубаво ми е да работам таму кај што сум се родил и да придонесувам за оваа држава. Ја сум за идејата да се излезе надвор еве нека видат тие што не виделе, ама не гледам кој свет го прикажувате дека е мрачен, па и во Монте Карло имате просјаци.
Против сум идејата да се негира по својата држава и народ, ако сме Македонци, знам што е тешко кога државата те буши, ама сега сум успеал имам за добар живот.
Еве читам мислења на дел од членовите кои сегогаш викаат дека има партиска позадина, ама така сакате да верувате. Зошто мислите дека сите треба да го чекаме лебот од партија. Комшијата мој работи со инсталации на опрема за разладување и греење, стално вика леле држава не уништи, тешко оди наплата, морам со кредити да се задолжувам, а си купи нова E-класа пошто тешко му оди бизнисот. Така му чини да зборува, никој не луд ако му пропаѓа работата, да се подновува со нова кола.
Сакам да дојде денот кога помалку луѓе во држава ќе се жалат и ќе прифатат дека се родени благодарение на некој што пред нив успеал.