ипси, ти појма немаш што си. ако не си атеист, или религиозен, тогаш со сигурност тврдам дека си
личносткојагобутаовсекојаженскадупкабездасекаеИСТ да му веруваш на дедо.
За волја на вистината овојпат Гурџи (
@Bog) е во право.
Не заради конкретното обраќање кон Ипси (затоа и тебе те цитирав, за да биде поопшт мојот став и дека не е поврзан со конкретниот пример со Ипси), туку кон поимот верба во Бог, наспртои атеизам.
Секој атеист е всушност човек кој нема верба во веродостојноста за описот и карактеристиките на Бог, опишани во Светите Книги.
Ова беше и мојата дефиниција пред извесво време, што е еквавилентна на тоа дека атеистот има став дека не верува во Бог опишан во светите книги.
Потоа следуваше нели дека поимот ВЕРБА е субјективен, па потоа дека "нема верба" е всушност стремеж кон постигнување состојба НУЛА, итн..
Кога ќе се исклучи немешањето на нуката со атеистичкиот став - имаме субјективност.
Ете у кратки црти пак истото од претходно.
Го пишав ова пак , само заради мојот болд (дефиницијата) која со објаснувањето подоле, остава можност кај секого да поимот "нема верба" полека се оддалечи од нулата, и почне да се движи накај кецот
Тоа секако зависи од субјективната перцепција на секоја единка, како ќе прифати одредени понатамошни искуства во живототм во однос н аова прашање,
Клучното е сепак, како што и сам велиш , ако некој ти пружи доказ, според твои субјективни очекувања, ти ќе преминеш во ИМА ВЕРБА, која ќе си ја наречеш знаење, врз база на прифатливите искуства (читај додкази) за тебе