Робин ван Порцелан - сагата за едно неблагодарно копиле
Се сеќавам кога едно раскрекано детиште од Холандија беше избркано од Феенрод и никој не сакаше да го прибере. Венгер рече дека еден ден од него ќе биде човек и го донесе во тимот што од фудбалот создаваше поезија. Венгер се излажа. Фудбалер можеби стана, човек малку потешко!
Долго време тоа крекало кај навивачите на Арсенал беше познато како Робин ван Порцелан - со право - знаеше да одигра еден добар натпревар (нешто како Тео Волкот деновиве) и потоа нигде да го нема половина сезона... но, само кога имаше среќа. Тоа е истото крекало што се повредуваше кога ќе дувнеше посилен ветар на стадион, што можеше да скине мускул затоа што некој Италијанец го погледнал лошо на пријателски натпревар или, оној најгенијален потег - кога си скрши стапалото славејќи го голот против Манчестер.
Ван Перси им беше омилен фудбалер на докторите од спортска медицина во целиот свет. Постојано ги посетуваше, им носеше колачиња, си правеа муабети, а за сето тоа време, сметката на банка му ја полнеше - кој друг ако не Арсенал.
Венгер, имајќи го оној нос за таленти, веруваше во својата одлука, па уште му понуди нов, долгорочен договор, со зголемена плата, за овој безгрижно да седи на клупата, да биде дел од проблемот што денес, одеднаш му се чини нерешлив.
Пред две години, Робин ван Перси даде изјава дека нема пари што него може да го купат. Тогаш си заминуваа курвите од Арсенал, кај Арапите во Манчестер, по Шпанија, каде ли не. Тогаш се чистеше ѓубрето. И тогаш, навистина не постоеја пари што ќе го купат - оти кој при здрав разум би купил порцеланска кукла што ќе ја плаќа со 100.000 фунти неделно?
Откако Арсенал го изгради новиот стадион, откако долгот е речиси исплатен и клубот најпосле ќе може цврсто да застане на свои нозе (не на нозете на некое разгалено копиле што ќе фрла пари за да му ја ебе мајката на фудбалот како игра), оваа холандска гнида решава да замине. Не, не само што решава да замине, решава да го нападне клубот што го направи тоа што е, а особено човекот што веруваше во него кога апсолутно никој не гледаше фудбалер на долги патеки во неговите кршливи соленки.
Да, разбирам кога некому му треба цицката од мајка му и се враќа во Шпанија, за да игра во комшии. Разбирам и кога сфаќаш дека славата ти трае 5 минути и се надеваш да потпишеш некој договор што ќе обезбеди пензија за тебе и твоето село (види Адебајор). Дури го сфаќам и она Белорусинче што одјава накај Шпанија во надеж дека таму се наоѓа Милано, каде што имало добар сладолед....
Не разбирам како некој што му го должи своето постоење на еден човек, јавно да го нападне, дрско и безобразно, во надеж дека тоа ќе му донесе некоја фунта плус на отворениот пазар? Зарем не му е јасно дека ако Венгер беше како секој друг менаџер, ќе го шутнеше во времето кога дремеше на трибини и ќе завршеше во Сандерленд (ако имаше среќа) или можеби ќе го прибереа назад во Феенорд, да им ги носи топките?! Не разбирам луѓе што ги забодуваат во грб оние што верувале во нив и им помогнале кога им било најтешко. И никогаш нема да ги разберам!
Не, Робин ван Перси не заминува од Арсенал заради немање амбиција во клубот. Не заминува заради недостигот од титули - секој фудбалер на планетава сака титула, ама не можат сите да играат во еден клуб. Целта на фудбалерите е да играат фудбал. Целта на курвите е да се продадат за што поголем хонорар. На фудбалер нема да му прави разлика 50 илјади фунти неделно, знаејќи дека во едното место ќе е бог, на другото само уште еден статист потурен со нафта. На курва, тоа е веќе друга приказна....
Арсенал продал многу играчи на врвот од нивната кариера. Сите тие достоинствено заминале и на клубот му оддале најголема почит. Овој последниов, чие име отсега па натаму ќе се иссвиркува при секоја можност, се надевам дека ќе има кариера онаква каква што имаше пред оваа сезона.... само малку покуса. Затоа што навистина заслужува пензија!
http://babamitrajanka.blogspot.com/2012/07/blog-post.html?m=1