Провинцијалец, колку тоа г(о)рдо звучи. Одма ми оди паметот на Прованс и Азурна Обала
http://en.wikipedia.org/wiki/Provance
Пред да бидам обвинет за ширење на локал-патриотска омраза и нетрпеливост да се изјаснам дека немам ништо ни по корен ни по мицелиум од Скопје. Провинцијалец-може за некој е грд збор, ама тоа е општоприфатен и се користи, дали на некој му чини или не, не го негира фактот дека зборот е во најширока употреба споредено со што ти ја знам дојденци, дошљаци, јабанџии и слично. Во принцип немам ништо против провинцијалците. Што да имам против и јас сум така речи дел од нив. Меѓутоа донекаде го разбирам мрчењето на домородните (кои врска немаат со домородни ама ајде) Скопјани. На домородците им смета тоа што кога рандом провинцијалецот ќе дојде во Скопје, заедно со куферот со облека во багажникот од Атом транс го става и куферот со томовите од Основи на пољопривреда кец и два. Голем дел од нив си се држат до таа своја Библија цел живот, не успевајќи никако да се интегираат во "Гранде Метрополата". Секако Скопјаните им се после тоа криви, затоа што биле арогантни, невоспитани и ги мочале од високо. Да го дисекцираме малку провинцијалецот. Живее во стан најчесто на потегот Аеродром-Лисиче. Зошто баш таму? Затоа што тој дел е оној екулибриум на-да с'м блиско до центаро од една страна и да могу да подмиру сметке сас келнерску плату и нешто што ќе ми фрлев мои од друга. Што работи? Најчесто на почеток нископлатежни работи. Провинцијалецот е светски шампион во соборување на цената на трудот. Таман ќе си помислиш дека нема шанси за некоја си икс работа некој да се пријави за плата испод ипсилон денари, ене го Трајчета со ЦиВиО задоволен и со некоја иљадарка. Can I blame them? Не. Затоа кога провинцијалец ќе ти каже дека дома нема никаква работа, под тоа подразбира дека освен црнчење на нива со чушки и френки (а некои дури ни тоа) во Босилево и Пиперево друго и ништо нема. Кога Скопјанец ќе ти каже дека нема работа тоа најчесто значи дека нема доволно добра директорска функција за да господинот стане во 7-7 и пол сабајле. Газдите се задоволни, Делечевчанецот ќе му р'мба за 100 евра месечно без платени придонеси, до доцна навечер и нема да смее да писне. Поради тоа провинцијалците агресивно се шират на сите можни работни полиња од келнери до референти. Обично тешко добацуваат до некоја менаџерска високоплатежна позиција. За да стигнеш до таму, треба малце да ја научиш градската прљава школа на отмено држање а истовремено ебење позади грб. Наивниот провинцијалец обично го нема тој капацитет, софистицираност и контакти за да догура до тие позиции. Каде излегува навечер провинцијалецот? Тука има две групации. За апла сељовците 69-ку е најдобриот клуб во градот. Ги вире во петок и сабота навечер. Шеес девет за викенд изгледа вака
Он ди адер сајд тука се и несфатените. Ќе се надуваат, ќе се накркаат табли и ќе му одат на Свирко Лопов во Скапан Ан секако не заборавајќи да ја нагласат малограѓанштината во нивниот град и како треба да се шири уметноста, атеизмот, космополитанизмот и песните од Њу Ордер. Добро е објаснето во оваа песна
Како се храни провинцијалецот? Скромно. Како студент стандрардно со туршија, ајвар, паштети 6 за 100... Кога ќе пркне малце од малце со работа може и некој чекор да рипне нагоре. Животното мото на провинцијалецот-По секоја цена да не се вратам во родното место каде што ме чека само сиромаштија. Оние малце посреќните со повеќе пари или врски или дирекно одат од Латинска Македонија во Европа, Канада, Штатите или Австралија или градуално го користат Скопје како попатна станица до Београд, Беч и даље на запад где их судбина понесе.
Интересни и воедно доста опасни се женките провинцијалки. Успешната женска манипулативна проникливост и тука перфектно функционира. Исто како и машките претставници и нивната цел е да не се вратат во родното место по никоја цена. Со таа разлика што они имаат цицки, и знаат да ги капитализираат максимално во обезбедување на short cut во остварувањето на своите амбиции. Логиката е проста-зошто да 'рмбам години и години за да си го осигурам опстанокот во Скопје кога едноставно можам да се омажам за скопјанец. На нивниот пат се испречуваат единствено Скопјанките. Навидум провинцијалките ја започнуваат таа битка со хендикеп. Скопјанките во просек имаат повеќе пари од провинцијалките што во превод значи подобра облека, козметика, естетско-хируршки третмани. Скопјанка знае како да се стокми и да изгледа како Паришка куртизана оние од на Балзак описите. Скопјанките си го имаат реномето и знаат да ја држат позицијата. Меѓутоа провинцијалките итро ја имаат (пронајдено) дупката во пазарот, онаму каде што има побарувачка а нема понуда, и вешто го користат тоа. Првично им иде во прилог податокот што машко не дискриминира по топографија како што тоа го прави женско. Додека од една страна скопски клиторис тешко се влажни на струмички акцент или на тетовски регистарски таблици на сто кец, за скопски кур добра цицка е добра цицка па ако сака нека е и од Затуцаново и нека збори на кинески. За Скопска пичка за која важи девизата изрод да е, Србин (Београџанец) да е, испод част и е да има дечко провинцијалец па тоа е жива брука и срам, рамно на другарка и која е поружна да и го лапне дечкото пред нос. Скопскиот куртон па се води по космопичкизам и не го занимаат географски подневја. Провинцијалката во таа насока паметно и бизнисменски размислува. Што е тоа што скопјанецот не го добива од своите а може да го добие од мене? Прво занемарување на материјалната страна. Провинцијалката за разлика од скопјанката обично со помалку се задоволува. Доволно е да имаш стан(че) и автомобил(че) во Скопје а не хациенда на Водно и минимум Фрилендер во гаража. Провинцијалката е итра и знае дека не треба да наметнува политика на скапи одмори, скапи евенти, скапи подароци, за почеток доволно и е да ја спасиш од кирии и сметки. Тоа е првата стапица на која скопјанецот сентиментално паѓа. Втората стапица во која скопјанецот е матиран е совршената игра на дама-домаќинка-курва. Скопјанките се разгалени пиќиња, некогаш треба да се окозиш за оралка, а треба да си со размислувања на овчар ако мислиш дека е она способна со своите 20-сантиметарски нокти да фати пегла, ако ти не си способен да платиш чистачка госпожата ќе си фати некој што има. Провинцијалките тука умешно знаат да ќарат на таа скопска женска суета. Соочена со дилемата опстанок, провинцијалката ќе те тинтра како што бил Тито тинтран кога ги посетувал неврзаните. Она нема воопшто срам од никакви домаќински работи, знае да готви, знае да си преќути кога сте во друштво, да не те брука и да си седи на страна и притоа не се штеди воопшто брзо и ефикасно во секое време да ти удоволи како сакаш сексуално (скопска фуфица ти го дудла само по заслуга и имање пари спаѓа во заслуга). Девојка која не и битно како стоиш финанскиски или статусно во општеството, која се грижи по дома, која никогаш не ја боли глава, која во град не ти прави екцеси и проблеми, не се кара со тебе, гледа да си задоволен, најаден, напиен, наебан која од рука ти јаде? За рандом машко кое со сама визуелизација на женско меѓуножје во Вардарските канализации ги праќа и паметот и мозокот, оваа комбинација му доаѓа како Дандарот да го ставиш во Шипковица да седи меѓу Хашим Тачи и Сали Бериша додека горе во небото јато двоглави орли од канџите фрлаат ред калашникови ред муниција а Гента Исмаили му пее на увце и му игра лап-денс. Needles to say, матично е неизбежно а госпоѓицата, станува госпожа, нормално тука прифаќајки го безусловно твоето презиме без некои додавања моминкси, пумински и останати претставки поради која нејзиното претставување ќе звучи како од шпанските серии. Наредниот ден ти стига цехот од превземената концесија. Ти стига и затезната камата. И акцизата и ДДВ-то. Без паника, балансот на позиции и моќ брзо ќе се смени а со тоа и условите. Ќе се прашуваш дали си бил во кома у меѓупериодот на before and after моментите. Што мислеше ти, ако не е скопјанка дека е поидеална? На крајот од денот, ти си само скопјанец што она треба да го жени. Твоето име и презиме, идентитет и индивидуалност како единка имаат процентуално значење колку што има бруто домашниот производ на Пехчево во севкупниот европски БДП. А да, негде на втората нејзина бременост ќе и го дознаеш прекарот од студенскиот дом. Саша Греј.