Дали човекот може да живее сам?

[Scarlett O'hara]

За првата ситуација - Или поединецот ќе се повлече во себе, поради тоа што го игнорираат или одбегнуваат, или пак ќе прави глупости или работи со цел да го привлече вниманието на останатите.

За втората ситуација - Случајот со Могли, налик на човечко суштесто, ги поседува оние психички карактеристики во соодност со средината во која се развива т.е во оснесувањето ќе биде како животните поради тоа што нема комуникација со луѓе.

Во секој случај, не е во ред човек да биде сам, му треба комуникација разговор со други луѓе, му треба таа социјална средина без која неможе да функционира нормално, затоа што ќе развие особини и карактеристики кои се различни од луѓето што го имаат тој социјален живот :helou:

 

[Аниии]

Нема да биде личност. Ќе биде себичен и дигнат(пошо ќе живее со помислата јас се можам)и нема да знае да комуницира со останатите.

 

[THE_CHOSEN_ONE]

Боље сам отколку со изроди.
Попрво куршум ќе си свирнам во глава отколку со изроди да се социјализирам.

 

[Cool Hand Luke]

Еј чоузен, ти имаше тема дали би живееле вечно. Би живеел ли вечно млад сам?

 

[wot]

Со интернет, може.

Има фрикови кои се затворени со денови пред пц.

4@0

 

[Magde.]

Нема да биде личност. Ќе биде себичен и дигнат(пошо ќе живее со помислата јас се можам)и нема да знае да комуницира со останатите.

Сам? Изолиран? Во џунгла ќе жевее со помислата дека може се?
Пре би рекла дека ќе живее во страв...
Пре би рекла дека би постанал параноичен, отколку семоќен..
хм

 

[Аниии]

Сам? Изолиран? Во џунгла ќе жевее со помислата дека може се?
Пре би рекла дека ќе живее во страв...
Пре би рекла дека би постанал параноичен, отколку семоќен..
хм

Епа ќе се навикне на тој живот ќе го победи стравот затоа што мора и затоа што цел живот ќе праи сам ке мисли дека може многу работи

 

[VeS]

Мислам дека не може..
всушност...

Сам? Изолиран? Во џунгла ќе жевее со помислата дека може се?
Пре би рекла дека ќе живее во страв...
Пре би рекла дека би постанал параноичен, отколку семоќен..
хм

да се надоврзам на постов:
...и осамен

 

[Magde.]

Епа ќе се навикне на тој живот ќе го победи стравот затоа што мора и затоа што цел живот ќе праи сам ке мисли дека може многу работи

Нема да има на што да се навикне..
Тоа е се што познава, самотија...
Ќе може да ги прави инстинктивните работи, нагонските...
Дали воопшто ќе размислува е прашање, како ќе размислува кога не познава ниту еден јазик..
Дали ќе добива се само од сетилата, дали ќе има фантазија...
100 прашања ијам уште минимум

 

[Аниии]

Нема да има на што да се навикне..
Тоа е се што познава, самотија...
Ќе може да ги прави инстинктивните работи, нагонските...
Дали воопшто ќе размислува е прашање, како ќе размислува кога не познава ниту еден јазик..
Дали ќе добива се само од сетилата, дали ќе има фантазија...
100 прашања ијам уште минимум

Епа значи веќе нема да е човек туку животно само тие ги имаат овие одлики

 

[Cool Hand Luke]

Што повеќе ги запознавам луѓето, повеќе сакам да сум животно. Могли.
Филмот Инстинкт со Ентони Хопкинс е добар, Магде. Свесен и разумен човек само повеќе го развива инстинктот во природа, не ги губи свеста и самосвеста, само малку ги потиснува во втор план. За ситни души што ќе станат целосни животни не е таа работа.

Или може баш е!

 

[Paranoik]

Кога си сам, никој не може да те повреди, никој не може да те напушти, никој не може да те разочара, никој не може да се поигра со тебе.
No expectations, no disappointments.
Но, и спротивно, нема кој да те израдува, нема кој да направи да се чувствуваш убаво.
Но, мислам дека човекот радо би се помирил со тоа дека е сам, отколку да се помири дека е опкружен со луѓе, а дека сепак е осамен.

 

[Антоние]

Во времето на пештерскиот човек ако некој припадник би бил отфрлен од групата, тоа би значело сигурна смрт.
Во денешно време отфрлување од социјалната група не би значело смрт, меѓутоа катастрофално би се интерпретирало во психата на отфрлениот (пред се заради постоењето на "его" феноменот, и постојаното идентификување на поединецот со материјалниот ум).Последиците за поединецот во примеров би зависеле од многу работи:
- Автентичноста на човекот
- Неговата центрираност во сопствената реалност
- Колку (и дали) е присутен во моментот како човечко битие итн ...

А ако некој е роден и цело време сам, тогаш тој можеби не би ни знаел дека постојат други како него и во основа неговата внатрешна состојба би ја рефлектирала надворешноста. Тој би можел да седи во ќоше и да плаче или може да оди да лови диви ѕверки.Се зависи од основната личност.
Меѓутоа па од друга страна:
- When you'll truly lose hope, you become free in every sence of the word - Tyler Durden

 

[serious]

Човек секако дека може сам да живее, ама тоа не е убаво, сепак треба да се има пријател/ка до него

 

[ada]

Со интернет, може.

Има фрикови кои се затворени со денови пред пц.

4@0

Било да "плешат" Кантер, било да мастурбираат на здраво5 фотки и таквите си ствараат илузија дека се меѓу некој, дека се дел од нешо.

Тргни им го мониторот и имаш друга приказна.

*4@o...jbg, p@k d@d0v s3r1ozn@ r3pl1k@.

Кога си сам, никој не може да те повреди, никој не може да те напушти, никој не може да те разочара, никој не може да се поигра со тебе.
No expectations, no disappointments.
Но, и спротивно, нема кој да те израдува, нема кој да направи да се чувствуваш убаво.
Но, мислам дека човекот радо би се помирил со тоа дека е сам, отколку да се помири дека е опкружен со луѓе, а дека сепак е осамен.

Сум имала поише такви пероиди на "изолација"...И дур си сам, некако може да си се тешиш со филмовите, не ме разочаруваат/не ме повредуваат, тоБ ми е, и да си се понашаш ко ранет лав у пештера. Али доволна е една средба, за да те избаци од колосек и да сфатиш дека ипак би трампал и болка и разочарување за комуникација.
Така да, се дур се оттуѓуваш од луѓе ко превенција од разочаруванње, ти уствари бегаш и се криеш од страв и затоа таквите емоции и таквата присила никад нема да ти дадат ни мир, ни утеха. Едино решение е да се соочиш со тој страв, односно да се вратиш у социјалниот живот и да сфатиш дека самиот си праиш баба-роги од луѓето, и дека самиот им ја даваш моќта да те разочараат,па аналогно, сам и можеш да им ја одземеш. It's all in our heads, folks.