Хоуп
ümid edirəm
- Член од
- 13 април 2012
- Мислења
- 2.492
- Поени од реакции
- 9.485
Една моја колешка, живее во друг град, 40 минути вози до работа, имаат дома бебе, работно време е од 07:30, работната обврска и е едно од најтрауматичните работни места таму, ретко некој да не полуди секој ден тоа да го работи, а секое утро, секој ден, доаѓа средена од глава до пети, убава, убаво нашминкана, косата убаво направена, се со стил, суптилно, нежно, убаво и секогаш е насмеана. Толку зрачи со позитивна енергија, со лепота, со шарм, неверојатно. Права дама, со манири, интелект и се....
Јас 23 пати го продолжувам алармот, се пцујам себеси, животот, општеството, владата, сите, зошто треба да станам, Во 7 и 10 станувам едвај, немам сила да барам алишта и тоа од вечер си спремам, се мијам, облекувам и за 5 мин таму сум. И само се жалам вечно ненаспана, уморна, немам време, три саати откако ќе станам не ми се збори со никој, не можам главата да ја држам, очи ми паѓаат, немам концентрација... И кога ќе ја видам, срам ми е од себе.
Јас 23 пати го продолжувам алармот, се пцујам себеси, животот, општеството, владата, сите, зошто треба да станам, Во 7 и 10 станувам едвај, немам сила да барам алишта и тоа од вечер си спремам, се мијам, облекувам и за 5 мин таму сум. И само се жалам вечно ненаспана, уморна, немам време, три саати откако ќе станам не ми се збори со никој, не можам главата да ја држам, очи ми паѓаат, немам концентрација... И кога ќе ја видам, срам ми е од себе.